Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Pruszkowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie, III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosław Barszcz

Protokolant: st.sekr.sądowy Katarzyna Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2018 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa L. N.

przeciwko B. N.

o alimenty

I.  powództwo oddala;

II.  odstępuje od obciążania powódki zwrotem kosztów procesu.

UZASADNIENIE

L. N. w dniu 17 lipca 2017 r. wniosła do tutejszego Sądu powództwo o zasądzenie od byłego męża B. N. na swoją rzecz alimentów w kwocie 700 zł miesięcznie płatnych z góry do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami poczynając od dnia 1 kwietnia 2017r. W uzasadnieniu wskazała, iż w 2016 roku stan jej zdrowia uległ znacznemu pogorszeniu, czego przyczyną było zdiagnozowanie u powódki (...). W dniu 12 kwietnia 2016r. przeszła częściową (...). W związku z tym, że stan zdrowotny powódki był ciężki niezbędne okazały się również chemioterapie. W wyniku choroby powódka przestała pracować i nie ma możliwości podjęcia pracy w dalszym ciągu. Najpierw przebywała na zwolnieniu lekarskim, a następnie zostało przyznane jej świadczenie rehabilitacyjne do dnia 22 września 2017 r. w kwocie 3923,26 zł miesięcznie. Miesięczne wpływy na jej konto nie pozwalają na zaspokojenie bieżących potrzeb, w tym przede wszystkim zakupu lekarstw. Posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, które zostało wydane na czas do 28 czerwca 2021r. Od momentu orzeczenia rozwodu nie korzysta z majątku wspólnego stron. Od 1 października 2013r. wynajmuje lokal mieszkalny za 1000 zł miesięcznie (k. 3-7).

W odpowiedzi na pozew B. N. wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu wskazał, iż wysokość miesięcznego wynagrodzenia powódki przekracza znacznie średnią krajową. Podniósł, iż powódka pominęła, że jest właścicielką gospodarstwa rolnego i otrzymuje z tego tytułu dopłaty dla rolników z funduszy UE. Ponadto powódka posiada samochód, który nabyła ze środków z lokaty bankowej 12400 USD, założonej jeszcze w trakcie trwania małżeństwa. Kategorycznie zaprzeczył jakoby powódka popadła w niedostatek i została pozbawiona możliwości korzystania z majątku wspólnego stron (k. 93-95).

L. N. w toku całego procesu popierała powództwo i wnosiła o zasądzenie alimentów od pozwanego na swoją rzecz w kwocie 700 zł miesięcznie, zaś B. N. wnosił o oddalenie powództwa w całości (k. 122, protokół płyta CD k. 123, k. -171, protokół płyta CD k. 172 ).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 6 sierpnia 2012 r. w sprawie IV C 1135/10 Sąd Okręgowy w Warszawie orzekł rozwód związku małżeńskiego zawartego pomiędzy B. N. i L. N. bez orzekania o winie. Orzeczenie uprawomocniło się dnia 28 sierpnia 2012r. Ze związku małżeńskiego mają pełnoletnią córkę.

L. N. ma (...) lata, od 2013 roku zamieszkuje w P. w wynajmowanym mieszkaniu, za które ponosi opłaty w kwocie 1000 zł za wynajem oraz 100 zł na zaliczkę na energię elektryczną. Raz w roku następuje rozliczenie kosztów za prąd, wodę, śmieci oraz ogrzewanie i dopłaca wówczas właścicielowi mieszkania kwotę nie większą niż 1000 zł, ale w trakcie przesłuchania nie potrafiła podać dokładnej kwoty. Wcześniej zamieszkiwała w domu stanowiącym majątek wspólny stron, ale wyprowadziła się z uwagi na brak środków na jego utrzymanie. Poza tym jest alergikiem, nie może mieć zwierząt, a w domu były koty należące do córki. W 2016 roku stan jej zdrowia uległ znacznemu pogorszeniu, czego przyczyną było zdiagnozowanie (...). W dniu 12 kwietnia 2016r. przeszła częściową resekcję (...) zastosowano także chemioterapię. Początkowo przebywała na zwolnieniu lekarskim, a następnie zostało przyznane jej świadczenie rehabilitacyjne do dnia 22 września 2017 r. w kwocie 3923,26 zł miesięczni. Od dnia 28 czerwca 2017 r. posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności na okres do dnia 28 czerwca 2021 r. Zatrudniona jest w Izbie (...)w W., pracę świadczy w Urzędzie Skarbowym w P. od dnia 1 kwietnia 2008 r. na czas nieokreślony. Wróciła do pracy we wrześniu 2017 r. Z uwagi na chorobę może pracować tylko 7 godzin dziennie. Za październik 2017 roku otrzymała wynagrodzenie w kwocie netto 2568,08 zł, za styczeń 2018 roku kwotę netto 2800 zł. Pod koniec 2017 roku otrzymała podwyżkę w kwocie ok. 200 zł. Od 1 grudnia 2017 r. nie pracuje już w dziale egzekucji jak miało to miejsce przed chorobą, została przeniesiona na wniosek Naczelnika, ale nie zna podstawy prawnej ani podstawy faktycznej tej decyzji. W związku z przesunięciem do innego działu nie otrzymuje już dochodu z prowizji, jaki uzyskiwała wcześniej pracując w dziale egzekucji. Otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie roczne tzw. „13”. Dochody uzyskiwane ze stosunku pracy stanowią jej jedyne źródło dochodów. W 2016 roku uzyskała dochód brutto w kwocie 75656,45 zł. Z uwagi na charakter pracy nie może podjąć dodatkowego zatrudnienia, poza tym posiada orzeczenie o niepełnosprawności. Posiada grunty rolne we wsi B. koło L. o powierzchni 6,2197 ha (na podstawie ewidencji gruntów i budynków) i z tego tytułu uzyskuje dopłaty w łącznej kwocie 4449,44 zł rocznie. Od gospodarstwa uiszcza podatek w kwocie 740 zł rocznie. Ziemia nie jest dzierżawiona, posiana jest trawa, która jest koszona przez osobę upoważnioną. Nie może sprzedać ziemi, bo z uwagi na zmianę przepisów w zakresie obrotów gruntami rolnymi można ją sprzedać tylko osobie, która mieszka na danym terenie. Otrzymała propozycję kupna za 30 000 zł, ale nie zgodziła się, licząc, iż może potrzebować większej kwoty na leczenie w przyszłości. Ma samochód o wartości 8000 zł z 2003 roku. Samochód jest jej potrzebny w zakresie codziennego funkcjonowania, jak i dojazdu do lekarzy. Wydatki na paliwo ponosi w kwocie około 200zł miesięcznie, ale jak częściej jeździ do szpitala to koszty wzrastają do 400 zł. Uczęszcza do poradni ginekologicznej, pulmonologicznej, leczenia osteoporozy, onkologicznej, chodzi do psychologa i internisty. Ma przepisane stałe leki na astmę na alergię, od neurologa, dużo witamin zleconych przez onkologa. Bierze także leki ochronne, ponieważ zażywa sterydy, leki na serce i leki przeciwbólowe. Nie potrafiła wskazać jakie ponosi koszty lekarstw miesięcznie, wskazała jedynie, iż kwota zależy od tego jakie leki kupuje i jakiej firmy witaminy. Przykładowo podała, że za dwa opakowania witaminy C colway zapłaciła 160 zł. Niektóre badania robi w ramach NFZ, a niektóre nie, ponieważ nie są refundowane, np. badania genetyczne, których koszt wynosi 400 zł, obecnie jest zapisana na to badanie. Powinna zrobić badania szpiku kostnego. Zrobiła tylko WIT D3. Powinna zrobić tomografię płuc ze wskazanie dla osób na nowotwór. Nie potrafi powiedzieć jaka kwota jej potrzebna na pokrycie kosztów zaleconych badań. Ma specjalne zalecenia dotyczące żywienia, powinna jeść produkty ekologiczne i bio. Musi jeść dużo świeżych owoców i warzyw ekologicznych. Koszt jedzenia szacuje na kwotę 1000zł -1200zł. Chodziła dwa razy w tygodniu na masaże, ale zrezygnowała i chodzi raz w tygodniu prywatnie. Płaci 60zł za masaż raz w tygodniu. Na utrzymanie samochodu wydała 500 zł, w tym na opony, olej, wycieraczki. Na ubezpieczenie samochodu OC ponad 800 zł. Za okulary otrzymała refundację w kwocie 300zł z zakładu pracy. Wróciła do pracy, więc ponosi koszty ubrania, jak również środków higienicznych. W sprawie o podział majątku Sąd pierwszej instancji wydał orzeczenie, ale jest ono nieprawomocne z uwagi na wniesioną apelację. Nie korzysta z majątku wspólnego, ale płaci podatki. Wartość domu to około 670.000zł, jednej działki 130.000zł, a drugiej działki 21.000zł. Poza ratami za rower w kwocie po 100 zł miesięcznie, które będzie ponosiła jeszcze przez rok, innych większych zobowiązań nie posiada. Nie posiada oszczędności. Nie ma żadnych osób na utrzymaniu. Była na urlopie w (...)

W skład usprawiedliwionych potrzeby powódki wchodzą: opłaty za wynajem mieszkania w kwocie 1000 zł, opłaty za media, w kwocie nie większej niż 300 zł miesięcznie, koszty związane z zakupem leków i leczeniem w kwocie nie większej niż 500 zł miesięcznie, koszty zakupu paliwa w kwocie ok. 200 zł miesięcznie, koszty rehabilitacji na poziomie kwoty 240 zł miesięcznie, koszty wyżywienia w kwocie ok. 750 zł miesięcznie, koszty zakupu odzieży i środków higieny.

B. N. ma(...)lat, z zawodu jest mechanikiem - kierowcą. Zamieszkuje w W. wraz z partnerką w jej mieszkaniu. Pracuje w (...)Sp. z o.o. w W. od około 12 lat i z tego tytułu uzyskuje dochód w kwocie około 3000 zł netto miesięcznie, ale wynagrodzenie jest zmienne z uwagi na pracę kierowcy w przerywanym systemie czasu pracy. Do 2009 roku jeździł także na taksówce, kiedy jeszcze mieszkał razem z żoną. W roku 2016 uzyskał dochód brutto w kwocie 66329,79 zł. Spłaca pożyczki, które zostały mu udzielone przez pracodawcę, gdzie rata łączna wynosi 810 zł miesięcznie. Innych zobowiązań nie posiada. Nie ma innych źródeł utrzymania. Koszty mieszkaniowe wynoszą 800 zł miesięcznie. Na żywność szacuje na kwotę 1200zł - 1500zł. Poza majątkiem wspólnym nie posiada innego majątku większej wartości. Nie ma oszczędności.

W Sądzie Rejonowy w Pruszkowie w I Wydziale Cywilnym toczyło się postępowanie o podział majątku wspólnego B. N. i L. N. – sygn. akt I Ns 1543/13. Na moment zamknięcia rozprawy w tej sprawie orzeczenie o podziale majątku wspólnego nie było prawomocne. W skład majątku wspólnego byłym małżonków wchodzi nieruchomość zabudowana domem mieszkalnym o wartości ok. 670 000 zł, działka o wartości ok. 130 000 zł oraz działka o wartości ok. 21 000 zł. B. N. nie zgadza się z orzeczeniem Sądu I instancji w zakresie podziału majątku wspólnego. Obecnie nikt nie mieszka w domu stanowiącym majątek wspólny stron. Dom ma ok. 200 m.kw. Wcześniej zamieszkiwała tam córka stron, która wyprowadziła się z końcem 2017 roku. Dom nie jest wykorzystywany przez byłych małżonków. W domu odłączony został prąd z uwagi na zaległości w płatnościach.

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił w oparciu o następujące dowody: orzeczenie o stopniu niepełnosprawności k. 11, decyzja ZUS k. 12-13, umowa najmu lokalu mieszkalnego k. 14-18, dokumentacja medyczna k. 19-71, zestawienie operacji bankowych k. 72-84, akt notarialny k. 97, PIT k. 98-99, wydruki z listy płac k. 100-106, oświadczenie k. 107, decyzja k. 118, decyzja k. 119, decyzja wymiarowa k. 120, zaświadczenie k. 121, faktury k. 131-137, Pit k. 151-158, zaświadczenie k. 161, przesłuchanie L. N. k. 170-170v, protokół płyta CD k. 172, przesłuchanie B. N. k. 170v-171, protokół płyta CD k. 172. Wyrok z akt sprawy IV C 1135/10 k. 64.

Sąd nie wziął pod uwagę paragonów złożonych do sprawy, albowiem nie są one rachunkami imiennymi i nie stanowią one dowodu zakupu określonej rzeczy lub usługi dla konkretnej osoby.

Ustalenia Sądu znajdują uzasadnienie we wskazanych powyżej dowodach. Jakkolwiek niektóre z dokumentów zostały złożone w kserokopiach, to jednak nic nie wskazuje na to, by ich treść nie odzwierciedlała wiernie treści dokumentów oryginalnych. Podnieść też należy, że strony wiarygodności i mocy dowodowej tych dowodów nie kwestionowały.

Sąd pominął wniosek w zakresie dołączenia akt sprawy I Ns 1543/13, albowiem z uwagi na brak prawomocnego zakończenia postępowania nie było potrzeby dołączania akt tej sprawy, nie było również sporu pomiędzy stronami w zakresie przebiegu tegoż postępowania.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 60 § 1 kro małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczenia środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego. Zgodnie zaś z § 3 powołanego przepisu gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego pożycia, obowiązek ten wygasa z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.

Faktem niepodważalnym w przedmiotowej sprawie jest rozwiązanie małżeństwa stron przez rozwód bez orzekania o winie. Sąd w sprawie dotyczącej alimentów jest związany rozstrzygnięciem sądu rozwodowego w przedmiocie winy rozkładu pożycia.

Dla rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy decydujące znaczenie miało zatem ustalenie czy L. N. znajduje się w stanie niedostatku, a jeśli tak to czy B. N. posiada możliwości zarobkowe i majątkowe pozwalające mu na alimentowanie byłej żony.

Niedostatek jest pojęciem niedookreślonym. W literaturze i orzecznictwie wskazuje się, iż o niedostatku możemy mówić, nie tylko w sytuacji w której uprawniony do alimentacji nie posiada żadnych środków utrzymania, lecz również wówczas gdy nie może on w pełni zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb. O niedostatku możemy mówić także w takiej sytuacji, gdy zapewnienie usprawiedliwionych potrzeb jest niemożliwe, pomimo wykorzystania wszelkich możliwości pozyskania stosownych środków na powyższe potrzeby.

W ocenie Sądu, w zakresie powódki L. N. brak jest podstaw do przyjęcia, iż znajduje się ona w niedostatku, w związku z tym brak jest spełniania przesłanek, iż należą się jej od pozwanego żądane alimenty. Powódka jest w stanie zaspokoić własnymi siłami swoje usprawiedliwione potrzeby, w takim zakresie w jaki wykazała je w trakcie trwania postępowania dowodowego.

Powódka uzyskuje obecnie dochód netto ze stosunku pracy na poziomie około 2800 zł miesięcznie. Bezspornie powódka aktualnie ma niższe dochody od tych, jakie uzyskiwała jeszcze blisko pól roku temu oraz dwa lata temu. Stan zdrowia powódki spowodował, iż przez pewien okres czasu została wyeliminowana z możliwości wykonywania pracy i pozostawała początkowo na zwolnieniu lekarskim, a następnie zostało jej przyznane świadczenie rehabilitacyjne. Zaś po powrocie do pracy powódka uzyskuje niższe wynagrodzenie. Nie zostało w tym postępowaniu wykazane przez powódkę jaki są przyczyny uzyskiwania aktualnie niższego wynagrodzenia. Te przyczyny nie zostały też wykazane przez pracodawcę powódki na wezwanie do złożenia odpowiedzi na pytanie Sądu. Powódka jedynie podała, iż nie wie dlaczego uzyskuje niższe wynagrodzenie oraz że została przeniesiona do innego działu na wniosek Naczelnika bez podania podstawy. Nie mniej jednak wynagrodzenie jakie faktycznie uzyskuje, na poziomie jakim wykazała w kwocie 2800 zł netto plus dochody uzyskiwane z dopłat rolnych z uwagi na posiadane grunty rolne w wysokości ok. 3800 zł netto rocznie, co po przeliczeniu daje kwotę ponad 300 zł miesięcznie. Zatem przy uśrednieniu rocznym powódka dysponuję miesięcznie kwota 3100 zł.

Pozwany pracuje i uzyskuje dochód w kwocie zbliżonej do dochodu powódki, choć jego dochody są zmienne ze względu na przerywany czas pracy. W kwietniu 2017 r. pozwany uzyskał dochód w kwocie 2200 zł, zaś w styczniu 2017 r. otrzymał 3500 zł. Sąd uwzględnił kwotę raty zaciągniętej pożyczki, do której zaciągnięcia w ocenie Sądu pozwany miał prawo, albowiem pożyczka została zaciągnięta pod koniec upływu pięcioletniego okresu od prawomocnego orzeczenia rozwodu, a wcześniej pozwany nie miał zasądzonego obowiązku alimentacyjnego w stosunku do byłej żony. Zatem pozwany miał prawo decydować o swoich środkach finansowych i mógł zaciągnąć pożyczkę podlegającą obecnie spłacie. Mając na uwadze powyższe, po odliczeniu raty pożyczki pozwanemu pozostaje dochód w granicach średniomiesięcznie 2950-3000 zł.

W sprawie tej kluczowa jest kwestia przesłanki pozostawania w niedostatku, czyli braku możliwości pokrycia swoich usprawiedliwionych potrzeb własnym sumptem. Dodatkowo z uwagi na ograniczenie czasowe podstawowego obowiązku alimentacyjnego ważna jest kwestia wyjątkowych okoliczności w zakresie przedłużenia okresu alimentacji, z uwagi na upływ pięcioletniego okresu od orzeczenia wyroku rozwodowego pomiędzy stronami.

Zdaniem Sądu, powódka uprawdopodobniła istnienie wyjątkowych okoliczności, które uprawniałyby do przedłużenia okresu alimentacji. Powódka przedstawiła cały szereg dokumentów dotyczących jej stanu zdrowia, potwierdzających leczenie nowotworowe. To nie było kwestionowane przez pozwanego. Sąd nie ma w tym zakresie również żadnych wątpliwości.

Jednakże w pierwszej kolejności musi zostać wykazane istnienie niedostatku, albowiem jeżeli niedostatek nie zachodzi, to nawet istnienie wyjątkowych okoliczności nie powoduje istnienia obowiązku alimentacyjnego po upływie okresu pięcioletniego od orzeczenia rozwodu. W tej sytuacji Sąd przyjął, iż powódka uzyskując dochód w kwocie średniomiesięcznej około 3100 zł będzie w stanie pokryć swoje usprawiedliwione potrzeby.

Sąd przyjął, iż powódka własnym sumptem jest w stanie pokryć swoje usprawiedliwione potrzeby, w skład których wchodzą: opłaty za wynajem mieszkania w kwocie 1000 zł, opłaty za media, w kwocie nie większej niż 300 zł miesięcznie, koszty związane z zakupem leków i leczeniem w kwocie nie większej niż 500 zł miesięcznie, koszty zakupu paliwa w kwocie ok. 200 zł miesięcznie, koszty rehabilitacji na poziomie kwoty 240 zł miesięcznie, koszty wyżywienia w kwocie ok. 750 zł miesięcznie. Powódka jest również w stanie pokrywać samodzielnie koszty zakupu odzieży i środków higieny i dokonywać spłaty pożyczki w kwocie ok. 100 zł miesięcznie. Część powyższych kwot została przez Sąd przyjęta w maksymalnych kwotach nie większych niż wskazane. W niektórych okresach poszczególne pozycje mogą być mniejsze, co pozwoli na pokrycie innych potrzeb. Sąd wziął również pod uwagę, iż powódka z tytułu pracy uzyskuje tzw. trzynastą pensję, która daje jej możliwość dokonywania jednorazowo, bądź przez roczny okres jej dodatkowych potrzeb.

Należy jeszcze wyjaśnić, iż w świetle doświadczenia życiowego koszty przeciętnego wyżywienia dorosłej osoby są zbliżone do kwoty 400 zł miesięcznie. Sąd przyjął, iż powódka z uwagi na stan jej zdrowia powinna mieć zapewnione na ten cel wyższe środki w kwocie 750 zł miesięcznie. Wskazywana przez powódkę kwota wydatków żywieniowych nie zasługiwała jednak na akceptację Sądu. Taka ocena dotyczy również oceny kosztów żywnościowych wskazanych przez pozwanego.

Sąd miał na uwadze także fakt posiadania przez powódkę gruntów rolnych, jednakże tak jak to wykazała, niezasadne byłoby ich obecne zbycie i uzyskanie odpowiedniej ceny.

Sąd wziął również pod uwagę, iż strony posiadają znaczny majątek wspólny, co do którego toczy się postępowanie o podział tego majątku. W sprawie wydane orzeczenie nie uprawomocniło się, jednak kiedy to nastąpi powódka będzie mogła bądź spieniężyć przyznany jej majątek, bądź wykorzystać spłatę, bądź dopłaty przyznane ja jej rzecz. Wartość majątku wspólnego jest na poziomie około 800 000 zł.

Ponadto, w ocenie Sądu, powódka ma możliwość korzystania z majątku wspólnego. Sąd przyjął, iż koszt utrzymania domu jest wyższy, aniżeli koszt wynajmu mieszkania, natomiast w takiej sytuacji należy wziąć pod uwagę chociażby wynajem domu, co jest kwestią dobrej woli ze strony powódki, jak i pozwanego, a uzyskane pieniądze przeznaczyć na własne utrzymanie. Nie zostało w niniejszym postępowaniu wykazane, że strony nie mogą z tego majątku korzystać i uzyskiwać z niego środków.

Stosownie do treści przepisu art. 60 § 2 kro jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku. Rozszerzony obowiązek alimentacyjny wynikający z art. 60 § 2 istnieje w sytuacji wyłącznej winy małżonka, która to wina została stwierdzona przy orzekaniu rozwodu. Taka sytuacja nie ma miejsca w niniejszym postępowaniu, albowiem wyroku rozwodowy stron został wydany bez orzekania o winie. W takiej sytuacji Sąd nie bada obniżenia się sytuacji powódki w wyniku rozwodu, a jedynie istnienie niedostatku.

Brak niedostatku występującego po stronie powódki przesądza o braku możliwość zasądzenia alimentów na jej rzecz od pozwanego. Z powyższych więc powodów uwzględnienie przedmiotowego powództwa nie było, zdaniem Sądu, możliwe.

Z wszystkich wyżej podniesionych względów, na podstawie art. 60 § 1 i § 3 kro, orzeczono jak w sentencji.

O kosztach procesu Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 100 kpc, uznając, iż w okolicznościach niniejszej sprawy powódka nie powinna być obciążona kosztami procesu na rzecz pozwanego.