Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Pruszkowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie, Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosław Barszcz

Protokolant: protokolant sądowy – stażysta Anna Niedbalska

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2015 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa D. D. (1)

przeciwko K. D.

o ustalenie, że obowiązek alimentacyjny wygasł

powództwo oddala.

UZASADNIENIE

Do Sądu Rejonowego w Pruszkowie w dniu 22 października 2014 r. wpłynął pozew D. D. (1) przeciwko K. D. o uchylenie od dnia wniesienia pozwu alimentów. W uzasadnieniu pozwu podał, iż pozwana ma 21 lat, posiada pracę, nie wiadomo czy się uczy ponieważ nie udziela ojcu takich informacji. Sytuacja powoda pogorszyła się, ponieważ w 2012 r. urodził mu się syn, dodatkowo jest zmuszony wspomagać finansowo swoją matkę u której zamieszkał od rozwodu z matką pozwanej. Podał także, że zarabia miesięcznie ok. 1.700 zł netto. Pracuje w wymiarze 11 godzin dziennie od poniedziałku do piątku. Przedstawił zestawienie wydatków jakie zobowiązana jest ponosić jego rodzina na kwotę łącznie ok. 4.750 zł miesięcznie (k. 3-6).

K. D. w odpowiedzi na pozew z dnia 14 stycznia 2015 r. wniosła o oddalenie powództwa (k. 68-72)

D. D. (1) na rozprawie w dniu 19 stycznia 2015 roku do chwili zamknięcia rozprawy wnosił o wygaszenie obowiązku alimentacyjnego z dniem orzekania (k. 135). Pozwana do chwili zamknięcia rozprawy wnosiła o oddalenie powództwa (k. 135).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

K. D. urodzona (...) pochodzi ze związku małżeńskiego D. D. (1) i D. D. (2) (obecnie S.) rozwiązanego przez rozwód. (bezsporne)

Alimenty od D. D. (1) na rzecz K. D. zostały ustalone po raz ostatni wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 15 września 2011 r. w sprawie III RC 337/11 na kwotę 600 zł miesięcznie.

W dacie orzekania w poprzedniej sprawie alimentacyjnej D. D. (1) miał 39 lat, mieszkał w G. z niepełnosprawną matką. Był zatrudniony jako (...) za wynagrodzeniem ok. 1.700 zł netto miesięcznie. Utrzymywał kontakty z córką, poza alimentami przekazywał dodatkowe środki na jej utrzymanie. W dacie orzekania w poprzedniej sprawie alimentacyjnej K. D. miała 18 lat. Mieszkała razem z matką, ojczymem i 3-letnią przyrodnią siostrą w P.. Uczęszczała do technikum w P.. Nie pracowała. Przyjmowała leki z powodu astmy. Utrzymywała kontakt z ojcem, odwiedzała go.

Obecnie D. D. (1) ma 42 lata. Nie mieszka już ze swoją matką, jednak nadal wspiera ją finansowo. Pozostaje w nieformalnym związku. Mieszka w G. z konkubiną, ich 2-letnim synem i 14-letnim synem konkubiny w mieszkaniu należącym do konkubiny. Jest zatrudniony jako (...) osiągając dochody na takim samym poziomie jak w okresie ustalania wysokości obowiązku alimentacyjnego. Poza K. D. ma na utrzymaniu małoletniego syna, którym zajmuje się opiekunka, ponieważ małoletni nie chodzi do żłobka z uwagi na częste infekcje dróg oddechowych. Opiekunka otrzymuje wynagrodzenie 1100 zł miesięcznie. Czynsz oraz zaliczki na opłaty związane z użytkowaniem mieszkania wynoszą 488,97 zł miesięcznie. Konkubina powoda zaciągnęła w 2010 r. kredyt mieszkaniowy, który spłaca ratami w wysokości 907,86 zł miesięcznie. D. D. (1) łoży na utrzymanie domu. Konkubina D. D. (1) zarabia ok. 3000 zł miesięcznie. D. D. (1) jest właścicielem działki o powierzchni 1946 m ² położonej w G.. W 2013 r. osiągnął dochód w wysokości 26 867,25 zł. Od 2013 r. nie utrzymuje kontaktów z córką, po tym, jak okazało się, że K. D. nie będzie podchodziła do matury. D. D. (1) nie ma zadłużenia ani majątku innego niż wymieniona działka. Comiesięczne wydatki rodziny D. D. (1) mieszczą się w uzyskiwanych przez D. D. (1) i jego konkubinę dochodach.

Obecnie K. D. ma 21 lat. Mieszka w dalszym ciągu tym samym miejscu z matką, ojczymem i przyrodnią siostrą. Koszty mieszkaniowe pozostały na tym samym poziomie jak w czasie ustalania wysokości obowiązku alimentacyjnego. Opłata za lokal jest zbliżona do 1000 zł, do tego dochodzą opłaty za media

K. D. uczęszcza w weekendy do policealnej szkoły zawodowej (...) w P., gdzie kształci się w zawodzie (...). Szkołę winna planowo ukończyć w dniu 30 czerwca 2015 r. Z tytułu nauki uiszcza czesne w wysokości 119 zł miesięcznie. Miała przystąpić do matury w 2013 r., ale nie ukończyła technikum. Przeniosła się do liceum i w 2014 r. próbowała zdać maturę, z negatywnym skutkiem. Miała problemy z nauką matematyki i języka angielskiego. Obecnie więc korzysta z korepetycji z tych przedmiotów, co pociąga wydatki w kwocie 250 zł miesięcznie. W maju 2015 r. planuje po raz drugi przystąpić do matury. Cierpi na astmę oskrzelową i alergiczny nieżyt nosa, przyjmuje leki. Z tego tytułu ponosi opłaty za leki. Nie ma żadnego majątku. Na podstawie umowy – zlecenia pracuje w solarium w W., osiąga z tego tytułu wynagrodzenie w kwocie 428 zł miesięcznie. Ponosi koszty dojazdu do W. do pracy komunikacją publiczną. W 2013 r. K. D. uzyskała dochód w kwocie 2 260,38 zł. Nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Uzyskiwane alimenty stanowią istotną część środków potrzebnych na jej utrzymanie. Pozyskiwane alimenty przekazuje matce na poczet udziału w opłatach mieszkaniowych i kosztach żywności.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: wyrok k. 64 akt III RC 337/11; kopie odpisów skróconych aktów urodzenia k. 9-10; kopia potwierdzenia zameldowania na pobyt stały k. 11, 97; kopie zaświadczeń o zatrudnieniu k. 12-13; kopia pisma GSM k. 14; kopie faktur VAT k. 15-16, 18-23, 87-90, 105-115; kopia zaświadczenia lekarskiego k. 17;kopia karty informacyjnej k. 24-31; kopia karty konsultacji medycznej k. 32; potwierdzenie transakcji k. 33-34; kopia umowy kredytu k. 35-43v; kopia zawiadomienia o zmianie wysokości raty k. 44; kopia polecenia przelewu k. 73; kopia informacji o opłatach k. 74; potwierdzenie przelewu k. 76-79; zaświadczenie ze szkoły k. 80; zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach k. 81; umowa k. 82-84; kopie informacji PIT-11 k. 85-86v; oświadczenie lekarza k. 91, zaświadczenie o wynagrodzeniu k. 98-99, zeznanie PIT-37 k. 100-103; zaświadczenie lekarskie k. 104; kopie potwierdzeń wpłat k. 117; kopia powiadomienia k. 118; potwierdzeni transakcji k. 120-121, 123-126; wydruk faktury k. 122; przesłuchanie D. D. (1) k. 134, 133; przesłuchanie K. D. k. 134-135, 133-134.

Złożone przez powoda wydruki z portalu społecznościowego k. 127-131 nie wniosły nic istotnego do sprawy.

Sąd postanowił pominąć wnioski dowodowe o przedłożenie PIT-u za 2014 r. oraz o przesłuchanie w charakterze świadka A. D. i P. S., ponieważ zebrany materiał dowodowy był wystarczający do ustalenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie, a ich dopuszczenie zmierzałoby jedynie do przedłużenia postępowania. Termin do złożenia zeznania podatkowego za 2014r. na dzień orzekania jeszcze nie upłynął, jak i nie upłynął termin do uzyskania od pracodawcy informacji o dochodach i odprowadzonych zaliczkach.

Ustalenia Sądu znajdują uzasadnienie w przeprowadzonych dowodach, które zostały powołane przy ustalaniu podstawy faktycznej w niniejszej sprawie. Należy także wskazać, iż niektóre z pism zostały złożone w kserokopiach, to jednak nic nie wskazuje na to, by ich treść nie odzwierciedlała wiernie treści dokumentów oryginalnych.

Przesłuchanie powoda i pozwanej były wiarygodne. Nie były one ze sobą sprzeczne. Spór nie dotyczył w istocie faktów, lecz ich odmiennej oceny.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie ciąży na obydwojgu rodzicach (art. 133 kro). Zakres tego obowiązku, zgodnie z art. 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości osoby zobowiązanej.

Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia i wykształceniu.

W razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego (art. 138 kro). Zmiana stosunków może zatem prowadzić do zniweczenia obowiązku alimentacyjnego, który wygasa wówczas, gdy uprawniony do alimentacji uzyska zdolność do samodzielnego utrzymania się bądź zobowiązany utraci całkowicie możliwości zarobkowe. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeśli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możliwości samodzielnego utrzymania się (art. 133§3 kro)

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku troszczenia się o jego rozwój fizyczny i duchowy oraz należytego przygotowania dziecka do pracy zawodowej. Polega na zaspokojeniu indywidualnych potrzeb uprawnionego takich jak wyżywienie, ubranie, środki higieny osobistej, wykształcenie, wypoczynek, ochrona zdrowia, zapewnienie mieszkania i mediów. Obowiązek ten nie jest ograniczony żadnym sztywnym terminem, w szczególności dojściem alimentowanego do pełnoletności. Nie jest też związany stopniem wykształcenia w tym sensie, że uprawniony nie traci prawa do alimentowania z chwilą uzyskania określonego, np. podstawowego lub średniego wykształcenia. Jedyną okolicznością, od której uzależnione jest trwanie bądź ustanie tegoż obowiązku jest możliwość samodzielnego utrzymania się dziecka. Obowiązek alimentacyjny rodziców trwa zatem dopóty dopóki dziecko nie zdobędzie odpowiednich kwalifikacji zawodowych. W szczególności nie traci prawa do alimentowania przez rodziców dziecko, które osiągnęło pełnoletność, jeżeli chce ono kontynuować naukę oraz jego osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie edukacji. Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec pełnoletniego dziecka może ustać wówczas, gdy dziecko uzyska zawód bądź podejmie zatrudnienie w czasie pobierania nauki, a osiągane zarobki pozwolą mu na zaspokojenie jego potrzeb. Pozbawienie dziecka środków materialnych niezbędnych do kontynuowania nauki po osiągnięciu pełnoletności mogłoby prowadzić, co najmniej do znacznego utrudnienia jego dalszego rozwoju, co sprzeciwiałoby się podstawowemu obowiązkowi rodzicielskiemu.

Przechodząc do oceny zgłoszonego w rozpoznawanej sprawie żądania należy w pierwszej kolejności wskazać, iż alimenty od D. D. (1) na rzecz K. D. zostały podwyższone wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 15 września 2011 roku w sprawie III RC 337/11 na kwotę 600 zł miesięcznie zmieniającym wyrok Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 21 grudnia 2007 r. w sprawie III RC 490/07.

Odnośnie powoda D. D. (1) stwierdzić należy, że w okresie od czasu ustalenia wysokości jego obowiązku alimentacyjnego jego sytuacja uległa zmianie. Przeprowadził się i urodziło mu się dziecko. Jego jedyny dochód nadal stanowi wynagrodzenie osiągane z pracy w charakterze (...). Wysokość wynagrodzenia nie zmieniła się. Jego możliwości zarobkowe i majątkowe pozostają na stałym poziomie i pozwalają na dalsze łożenie alimentów na córkę. Powód prowadzi gospodarstwo domowe ze swoją konkubiną. Oboje pracują, a osiągane przez nich wynagrodzenie pozwala na utrzymanie tworzonej rodziny. Należy zwrócić uwagę, iż w okresie po ostatnim ustaleniu wysokości obowiązku alimentacyjnego powód nabył własność nieruchomości gruntowej położonej w G.. Jego sytuacja majątkowe uległa poprawie. Majątek ten posiada odpowiedną wartość. Działka może być wykorzystywana w sposób przynoszący dochód bądź spieniężona. Dodatkowo uwadze Sądu nie umknęła okoliczność, iż powód pomaga finansowo swojej matce przekazując jej stałe comiesięczne kwoty. Należy wskazać, iż w pierwszej kolejności powód winien wypełniać obowiązek alimentacyjny w stosunku do dzieci a dopiero w dalszej kolejności w stosunku do swojej matki.

Po stronie D. D. (1) brak jest przesłanek uzasadniających uwzględnienie powództwa.

Decydująca zatem dla rozstrzygnięcia sprawy stała się ocena, czy K. D. osiągnęła zdolność do samodzielnego utrzymania się. W okresie będącym przedmiotem zainteresowania w sytuacji K. D. wprawdzie zaszło kilka zmian, ale nie są to tego rodzaju zmiany, które zdaniem Sądu uzasadniałby wygaszenie obowiązku alimentacyjnego ciążącego na D. D. (1) wobec córki. K. D. ma obecnie 21 lat, nadal mieszka z matką, ojczymem i bratem w tym samym mieszkaniu. Kontynuuje naukę, obecnie uczy się w policealnej szkole zawodowej, ma zamiar zdać maturę. Ponosi koszty czesnego oraz korepetycji. Pozwana podjęła już zatrudnienie, jednak praca ta ma charakter dorywczy. Pracuje kiedy jest potrzebna pracodawcy. Osiąga z niej wynagrodzenie w kwocie 428 zł miesięcznie. W ocenie Sądu osiągane przez nią dochody nie pozwalają jeszcze na zaspokojenie jej wszystkich usprawiedliwionych potrzeb – nie pozwalają na samodzielne utrzymanie. Pozwana kontynuuje naukę. W obecnym roku szkolnym będzie przystępowała po raz drugi do matury. Z uwagi na poprzednie kłopoty edukacyjne uczęszcza na korepetycje. Edukacja pozwanej pociąga za sobą stałe comiesięczne koszty. Kontynuacja nauki wskazuje na chęć dążenia do uzyskania wykształcenia i kwalifikacji zawodowych. Winna być, zdaniem Sądu, kontynuowana. W sytuacji zaprzestania edukacji bądź ponownego niezdania matury pozwana winna utracić prawo do uzyskiwania alimentów od ojca.

Poza sporem pozostaje okoliczność, iż K. D. posiada już pewne możliwości zarobkowe, które są jeszcze jednak wciąż ograniczone. Uzyskiwane środki nie pozwalają jeszcze na samodzielne utrzymanie. Pozwana prawidłowo wykorzystuje swoje możliwości, bowiem koszty własnego utrzymania w części pokrywa samodzielnie. Potrzeby pozwanej są jednak znacznie większe niż jej wskazane możliwości, wobec konieczności ponoszenia stałych rat czesnego za szkołę oraz partycypowania w kosztach utrzymania domu. Wynagrodzenie w kwocie 428 zł miesięcznie pozwala na pokrycie jedynie części jej kosztów utrzymania. Jakkolwiek starania pozwanej o uzyskanie wykształcenia przeciągają się, to dąży ona do uzyskania adekwatnego do możliwości wykształcenia. W dążeniu tym powinna być wspierana przez oboje rodziców. Pozwana kontynuuje edukację i pozostał jej już tylko ostatni semestr szkoły. Przynajmniej do tego czasu winna uzyskiwać środki utrzymania od swojego ojca.

Pozwana nie osiągnęła jeszcze samodzielności życiowej, nie jest w stanie w pełni sama się utrzymać, a zatem winna w dalszym ciągu być alimentowana przez rodziców. Pozbawienie jej alimentów w tym momencie mogłoby poważnie utrudnić, bądź nawet uniemożliwić jej osiągnięcie zamierzonego celu, jakim jest ukończenie szkoły, uzyskanie umiejętności zawodowych i zdanie egzaminu dojrzałości.

Sąd nie dopatrzył się również nadmiernego uszczerbku po stronie powoda w przypadku dalszego alimentowanie córki. Jego sytuacja majątkowa i zarobkowa w dalszym ciągu pozwala na pokrywanie jego zobowiązań finansowych i ponoszenie wspólnie z konkubiną kosztów utrzymania dziecka z jego aktualnego związku.

Należy wskazać, iż w niniejszej sprawie Sąd orzekał jedynie o istnieniu obowiązku alimentacyjnym, nie orzekał natomiast o jego wysokości, gdyż nie było to przedmiotem procesu.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd uznał, iż w rozpoznawanej sprawie nie zaistniała taka istotna zmiana stosunków, która pozwalałaby na definitywne zniweczenie obowiązku alimentacyjnego powoda wobec pozwanej i dlatego też wobec braku przesłanek z art. 133§3 kro i 138 kro oraz przy uwzględnieniu art. 133§1 kro Sąd orzekł jak w sentencji.