Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Pruszkowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie, III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosław Barszcz

Protokolant: st.sekr.sądowy Katarzyna Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2018 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa R. W.

przeciwko małoletniej O. W. (1) reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego I. W.

o obniżenie alimentów

oraz z powództwa wzajemnego małoletniej O. W. (2) reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego I. W.

przeciwko R. W.

o podwyższenie alimentów

I.  oddala powództwo główne;

II.  oddala powództwo wzajemne;

III.  znosi koszty procesu miedzy stronami.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2016 r. do Sądu Rejonowego w Grodzisku Mazowieckim zostało złożone powództwo o obniżenie alimentów od R. W. na rzecz jego córki O. W. (1) z kwoty 3500 zł miesięcznie do kwoty 1500 zł miesięcznie począwszy od dnia 1 września 2015 r. W uzasadnieniu pozwu zostało wskazane m.in., że od (...) r. do (...) r. R. W. pozostawał bez pracy i w związku z tym zgłosił się do Urzędu Pracy, celem zarejestrowania się jako bezrobotny. W dniu (...) r. Starosta G. przyznał powodowi prawo do zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 831,10 zł brutto, który pobierał w okresie od (...)do (...) r. (z tytułu należności alimentacyjnych komornik sądowy zajął 60 % wysokości zasiłku). Jedynym stałym jego dochodem w 2015 r. i na początku 2016 r. był czynsz uzyskiwany z najmu lokalu w wysokości 3000 zł netto miesięcznie. Od tej kwoty należało jednak odliczyć należne podatki w wysokości około 800 zł na kwartał. Umowa najmu została wypowiedziana przez najemcę i uległa rozwiązaniu z końcem (...) r. Od (...)do (...) r. powód był zatrudniony jako (...) w (...) i z tego tytułu osiągał wynagrodzenie w wysokości 5500 zł netto miesięcznie. R. W. wskazał, że jest zatrudniony (na podstawie umowy na okres próbny do dnia (...) r.) w (...) a jego zarobki wynoszą 10 000 zł brutto. Odnosząc się do swoich kosztów utrzymania w okresie od 2015 r. do lipca 2016 r. wskazał na następujące wydatki: wyżywienie około 600 zł, woda około 100 zł, energia około 100 zł, ochrona 38 zł, wywóz śmieci 17 zł, gaz około 450 zł, spłata raty kredytu za dom w G. 1676,57 zł, podatki 255 zł (za nieruchomość przy ul. (...) około 22 zł, za nieruchomość przy ul. (...) około 133 zł, za nieruchomość przy ul. (...) około 100 zł), opłata czynszu dla zarządców nieruchomości przy ulicy (...) około 600 zł, paliwo około 600 zł, spłata pożyczek udzielonych przez M. W. około 200 zł miesięcznie, chemia 200 zł, ubrania około 300 zł, alimenty 3500 zł (od lipca 2016 r. powód opłacał również związane z tym koszty komornicze w wysokości 646,75 zł), alimenty na rzecz rodziców 2000 zł. Powód wskazał, iż comiesięczne stałe koszty, które musiał ponosić do lipca 2016 r. to kwota co najmniej 11 283,32 zł. Wskazał, że nie posiada również żadnych oszczędności. Powód dodał, że pozostawanie bez pracy spowodowało powstanie zaległości alimentacyjnej w stosunku do córki (w związku z tym musiał się zadłużać u brata M. W. oraz siostry A. L. na spłatę alimentów w 2015 r.). Powód wskazał, że z dniem (...) r. prowadzone przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne zostało umorzone (w związku ze złożeniem sześciomiesięcznej sumy świadczeń alimentacyjnych do depozytu sądowego). R. W. podał, że córka przebywa u niego w co drugi weekend, a także spędza z nim wakacje. W lipcu 2016 r. powód zabrał małoletnią na wakacyjny wyjazd do J., zaś w lutym 2016 r. na wycieczkę w góry. R. W. zabierał córkę także m.in. do teatru, kina czy muzeum. Oświadczył, że dodatkowo ponosi koszty związane z zakupem jedzenia, leków oraz ubrania dla córki. R. W. wraz z rodziną zakupił także dla niej komputer. W ocenie powoda istnieje uzasadniona obawa, iż kwota 3500 zł zasądzona tytułem alimentów na rzecz córki jest w rzeczywistości wykorzystywana na pokrycie utrzymania jej matki. Powód stwierdził, że I. W. była zmuszona zawiesić działalność gospodarczą z powodu rosnącego zadłużenia (według powoda jest to kwota około 270 000 zł). R. W. oświadczył, że matka dziecka jest dłużnikiem nieściągalnym, albowiem jest wobec niej prowadzonych 19 postępowań egzekucyjnych przez 14 komorników sądowych. Powód wskazał, że został pozwany przez wierzyciela (...) w S. na kwotę 17 779 zł jako poręczyciel kredytu, który jego była żona otrzymała w 2008 r. na prowadzenie swojej działalności gospodarczej. R. W. podał, że spłacał również kredyt udzielony I. W. w ramach jej działalności gospodarczej (kwota kredytu wynosiła 50 000 zł). Powód oświadczył, że razem z matką małoletniej są współwłaścicielami dwóch nieruchomości położonych przy ulicy (...) oraz ulicy (...) w G. (majątek wspólny nie został jeszcze podzielony po rozwodzie). Według powoda I. W. nie jest zainteresowana opłacaniem podatków z tytułu tych nieruchomości ani kwot należnych zarządcom lokali (wszelkie płatności reguluje powód). R. W. oświadczył, że jego była żona nie chce z nim rozmawiać na temat podziału majątku wspólnego oraz regulowania wynikających z niego płatności. R. W. oświadczył, że małoletnia nie choruje obecnie na żadną z przewlekłych chorób i miesięczny koszt utrzymania dziecka nie obejmuje żadnego specjalistycznego leczenia. Powód wskazał, że małoletnia nie uczęszcza obecnie do szkoły prywatnej, lecz do państwowej. Ponadto nie korzysta z obiadów w szkole (są one przygotowywane przez jej matkę). Odnosząc się do dodatkowych pozaszkolnych zajęć małoletnich R. W. wskazał na bezpłatne zajęcia dydaktyczno – wyrównawcze z j. polskiego i matematyki oraz na płatne korepetycje z matematyki i języka angielskiego około 240 zł miesięcznie (łącznie). Zdaniem powoda koszt utrzymania małoletniej w odniesieniu do momentu wyrokowania przez Sąd Okręgowy znacznie się obniżył. Powód stwierdził, że jego była żona pozostaje w domu w związku z opieką sprawowaną nad siostrą małoletniej. Według powoda odchodzi z tego powodu koszt opiekunki oraz obiadów w szkole. Ponadto małoletnia nie uczęszcza już na zajęcia baletowe i taneczne. Według powoda małoletnia nie nosi już okularów, nie ma problemów ze wzrokiem oraz ze słuchem. Co więcej, małoletnia nie jest na specjalnej diecie i jada normalne posiłki. Powód oświadczył, że małoletnia mniej choruje niż w dacie orzekania w sprawie rozwodowej i nie uczęszcza na żadne terapie. Zdaniem R. W. dziecko nie jest również pod opieką ortopedy, ortodonty oraz immunologa (obniżył się miesięczny koszt zakupu lekarstw). Powód oświadczył, że udział małoletniej w kosztach utrzymania wspólnego domu nie wynoszą około 1600 zł, albowiem zamieszkuje w nim również nowy partner jej matki. Powód wskazał, że łączy koszt utrzymania córki to kwota 1800 zł i składają się na nią następujące jednostkowe wydatki: jedzenie 600 zł, edukacja 300 zł, opłaty za mieszkanie 300 zł, odzież 200 zł, zdrowie 200 zł, chemia 100 zł, rozrywka 100 zł.

W dniu 28 listopada 2016 r. wpłynęła odpowiedź na pozew przedstawicielki ustawowej małoletniej O. I. W. wraz z powództwem wzajemnym. Przedstawicielka ustawowa wniosła o oddalenie powództwa o obniżenie alimentów w całości oraz wnosiła o podwyższenie alimentów od R. W. na rzecz jego córki O. W. (1) z kwoty 3500 zł miesięcznie do kwoty 4800 zł miesięcznie. W uzasadnieniu przedstawicielka ustawowa wskazała m.in., że powód sam zamieszkuje w domu o powierzchni około 150 m ^{( 2)}. Ponadto aktualnie zarabia co najmniej 15 000 zł miesięcznie. Według przedstawicielki ustawowej ma również możliwość uzyskiwania dodatkowego dochody z wynajmu nieruchomości w wysokości co najmniej 3000 zł. I. W. podała, że powód ma na utrzymaniu wyłącznie małoletnią O. W. (1). Zdaniem przedstawicielki ustawowej małoletniej powód zawyża własne koszty utrzymania i generuje wydatki dla potrzeb niniejszego postępowania. I. W. oświadczyła, że od czasu orzekania przez Sąd Okręgowy sytuacja majątkowa i zarobkowa R. W. uległa znaczącej poprawie. Według niej dochody uzyskiwane przez powoda w latach poprzednich pozwalają mu na utrzymanie nawet w przypadku pozostawania przez rok bez pracy. Przedstawicielka ustawowa podała, że po ustaniu zatrudnienia w (...) powód otrzymał odprawę w wysokości co najmniej trzykrotności wynagrodzenia, tj. co najmniej 40 000 zł. Ponadto przez cały okres pozostawania bez pracy powód uzyskiwał stały comiesięczny dochód z najmu nieruchomości przy ul. (...) w G. w wysokości około 3000 zł miesięcznie. I. W. oświadczyła, że pomimo pozostawania bez pracy powód nie zrezygnował z życia na luksusowym poziomie. W tym czasie zorganizował przyjęcie urodzinowe na 50 osób za około 8000 – 10000 zł. Przedstawicielka ustawowa podała, że zarobki powoda zatrudnionego na podstawie umowy na okres próbny w (...) z siedzibą w W. wynosiły 15000 zł (uwzględniając comiesięczną gwarantowaną premię). I. W. stwierdziła, że powód otrzymuje także wynagrodzenie dodatkowe w postaci premii, nagród, dodatków funkcyjnych, bonusów etc. Według przedstawicielki ustawowej niewynajęcie przez okres 6 miesięcy lokalu użytkowego przy ul. (...) w G. stanowi ze strony powoda celowe, nieusprawiedliwione niewykorzystywanie możliwości zarobkowych. I. W. wskazała, że jej były mąż niesłusznie zalicza do swych kosztów utrzymania alimenty na rzecz rodziców, gdyż nie przedstawił żadnych dowodów w tym przedmiocie. Ponadto sytuacja materialna rodziców powoda jest bardzo dobra, albowiem są właścicielami domu o powierzchni 150 m ^{( 2)} (z ogrodem i dwoma garażami), jak również są właścicielami dwóch mieszkań, które wynajmują. Co więcej, otrzymują emeryturę i rentę, jak również użytkują nowy samochód marki V. (...) o wartości około 100 000 zł. Przedstawicielka ustawowa wskazała, że powód nie uprawdopodobnił w żadnym zakresie, że zaciągnął zobowiązanie u swojego brata M. W.. Zdaniem I. W. powód nie opłaca również podatków we wskazanej przez siebie wysokości (uiszcza jedynie podatek w wysokości 22 zł za nieruchomość przy ul. (...) oraz podatek w wysokości 100 zł za nieruchomość przy ul. (...), którą wynajmował). Przedstawicielka ustawowa wskazała, że jej były mąż nie pokrywa podatku za nieruchomość przy ul. (...) (o czym świadczy stan zadłużenia nieruchomości powstały w wyniku zaległości podatkowej z tytułu podatku od nieruchomości za okres od 2014 r. do 2016 r.) W ocenie matki małoletniej okoliczność ponoszenia kosztów egzekucji komorniczej w wysokości 646,75 zł nie mogą usprawiedliwiać żądania obniżenia alimentów na rzecz małoletniej. Przedstawicielka ustawowa podała, że powód nie przedstawił jakichkolwiek dowodów na wysokość ponoszonych przez siebie wydatków na paliwo. Co więcej, z samej umowy zawartej z (...) wynika, że koszty podróży związane z dojazdem do pracy są mu zwracane. I. W. stwierdziła, że do usprawiedliwionych kosztów utrzymania powoda należą: wyżywienie około 600 zł, woda około 100 zł, energia około 100 zł, ochrona około 38 zł, wywóz śmieci około 17 zł, gaz około 450 zł, spłata kredytu za dom 1676,57 zł, chemia 200 zł, ubrania 300 zł, podatki 122 zł, opłata czynszu dla zarządców nieruchomości 600 zł. Zdaniem przedstawicielki ustawowej fakt ograniczenia władzy rodzicielskiej powoda nad małoletnią świadczy o tym, że nie czyni on osobistych starań o wychowanie małoletniej na takim poziomie jak matka dziecka. I. W. wskazała, że ojciec małoletniej nie współpracuje z nią w kwestiach związanych z córką i nie potrafi jej zapewnić właściwej opieki w czasie jej choroby. Przedstawicielka ustawowa podała, że w dniu (...) urodziła drugie dziecko i obecnie mieszka sama z dwójką dzieci. I. W. oświadczyła, że była zmuszona zawiesić swoją działalność gospodarczą i obecnie przebywa na urlopie wychowawczym (młodsze dziecko dopiero od września 2016 r. uczęszcza do żłobka na czas od 2 do 4 godzin). I. W. wskazała, że w 2015 r. poniosła stratę w wysokości 75 809,94 zł. Odnosząc się do swych aktualnych dochodów wskazała, że należy do nich zaliczyć dochód z wynajmu mieszkania przy ul. (...) w G. w wysokości 870 zł oraz kwotę 500 zł w ramach programu rodzina 500+. W zakresie swoich kosztów utrzymania (w części pokrywanych przez obecnego partnera, tj. G. S.) I. W. wskazała na następujące wydatki: wynajem mieszkania 750 zł (cały koszt 1500 zł miesięcznie), opłaty eksploatacyjne 300 zł (cały koszt 600 zł miesięcznie), wynajem garażu 250 zł, telewizja kablowa, internet 45 zł, paliwo około 700 zł, utrzymanie samochodu 250 zł, ubrania 300 zł, środki czystości 200 zł, kredyt hipoteczny 3000 zł, wyżywienie 600 zł, lekarstwa 100 zł, wyjazdy wakacyjne 100 zł, koszty utrzymania drugiego dziecka 1000 zł, żłobek. Przedstawicielka ustawowa zaprzeczyła, że czerpie dochody z wynajmu mieszkania przy ul. (...) w G. (rozwiązała umowę najmu z dniem 30 czerwca 2016 r.). W zakresie wydatków na utrzymanie małoletniej podała, iż jest potrzebna kwota łącznie 5740 zł. Wskazała na następujące koszty: wynajem mieszkania 750 zł, opłaty eksploatacyjne 300 zł, wyżywienie i obiady szkolne 768 zł, ubrania 300 zł, obuwie 250 zł, środki czystości i kosmetyki 150 zł, paliwo 500 zł, korepetycje z języka angielskiego 360 zł, korepetycje z matematyki 220 zł, książki do szkoły, słowniki, książki na zajęcia dodatkowe 52,50 zł, przybory szkolne zeszyty, inne akcesoria około 45 zł, rozrywka 100 zł, lekarstwa 100 zł, opiekunka 400 zł, konsultacje psychologiczne 130 zł, terapia M. 460 zł, stomatolog, konsultacje lekarskie 100 zł, tenis 40 zł, lekcje tańca 160 zł, zabawki, gry, płyty CD z muzyką 50 zł, kolonie językowe ze szkoły języka angielskiego około 174 zł, wakacje letnie z matką 100 zł, składki szkolne, komitet rodzicielski, imprezy okolicznościowe, wycieczki klasowe 50 zł, doładowanie do telefonu komórkowego 40 zł, zakup roweru 45 zł, wyposażenie pokoju małoletniej 50 zł. W zakresie wydatków na wyżywienie podniosła, że małoletnia może obecnie spożywać posiłki zawierające gluten – niemniej wieloletnia dieta spowodowała, że o wiele trudniej jest przyrządzić dla niej posiłki przyswajalne dla jej organizmu.

Sprawa została przekazana zgodnie z właściwością do Sądu Rejonowego w Pruszkowie postanowieniem z dnia 29 listopada 2016 r. (k.408)

R. W. w toku całego postępowania i do chwili zamknięcia rozprawy popierał powództwo główne, wnosił o obniżenie alimentów oraz nie uznał powództwa o podwyższenie alimentów i wnosił o jego oddalenie w całości, zaś przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki I. W. nie uznała powództwa głównego o obniżenie alimentów i wnosiła o jego oddalenie w całości oraz popierała powództwo wzajemne o podwyższenie alimentów (k. 817v, protokół płyta CD k. 818).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia O. W. (1) urodzona (...) pochodzi ze związku małżeńskiego R. W. i I. W. rozwiązanego przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) r. w sprawie o sygn. IV C 1549/11. W wyroku tym Sąd m.in. powierzył obojgu rodzicom wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią, ustalając, że miejscem zamieszkania dziecka będzie każdorazowe miejsce zamieszkania matki. Ponadto Sąd Okręgowy zasądził alimenty na rzecz małoletniej od R. W. w kwocie 3500 zł miesięcznie. Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia z dnia (...) r. w sprawie VI ACa 1534/14. oddaliła apelację w zakresie rozstrzygnięcia o alimentach.

Postanowieniem z dnia 8 marca 2016 r. Sąd Rejonowy w Pruszkowie (sygn. akt III Nsm 937/15) zmienił orzeczenie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 4 czerwca 2014 r. (sygn. akt IV C 1549/11) w ten sposób, że (...)

W dacie orzekania w poprzedniej sprawie O. W. (1) miała ukończone 9 lat, problemy ze (...), pozostawała na diecie oraz pod opieką (...)((...)) i ortodonty, nadto wg relacji matki często chorowała, tj. przynajmniej raz w miesiącu. Zamieszkiwała wraz z matką. Chodziła do szkoły prywatnej

Obecnie małoletnia O. W. (1) ma 13 lat, zamieszkuje wraz z matką i młodszą siostrą w P.. Uczęszcza do szkoły prywatnej, gdzie czesne wynosi 860 zł miesięcznie, ponoszone także w miesiącach wakacyjnych, a wpisowe wynosiło 800 zł. Miesięczne składki na wycieczki i inne potrzeby szkolne to koszt 50-60zł. Małoletnia uczęszcza na zajęcia dodatkowe z matematyki i też z innych przedmiotów. Od czterech lat korzysta z zajęć dodatkowych z języka angielskiego dwa razy w tygodniu oraz od 2 miesięcy raz w tygodniu z matematyki. W dalszym ciągu ma (...), (...)i (...). Przeszła różnego rodzaju (...). W klasie, do której chodzi, są tylko dzieci z (...). Lekcje są prowadzone inaczej niż w szkole publicznej, jest często 2 nauczycieli i z tego wynika poprawa jej ocen. Ma problemy adaptacyjne. Jak wracała od ojca, to nie miała odrobionych lekcji i była przemęczona. Nadal uczęszcza na (...) raz lub dwa razy w miesiącu, co pociąga koszt 150 zł. Ma obecnie zakaz gry w tenisa i uprawiania sportu, ponieważ ma skoliozę. Miała rehabilitację, co stanowiło koszt 100 zł miesięcznie. Korzysta z obiadów w szkole, co stanowi koszt 11 zł za posiłek, który zjada o godzinie 12:00. W domu zjada drugi obiad. Małoletnia miała skazę białkową do 9 roku życia, była na diecie bezglutenowej. Obecnie często nie chce wszystkiego jeść, przestawić się na normalne żywienie.

Choruje raz w miesiącu. Ma umówioną wizytę kwalifikacyjną na założenie aparatu ortodontycznego. Koszt późniejszych wizyt ma wynosić 180zł i prześwietlenia 150zł. Wizyty powinny odbywać się raz na 2 miesiące. Małoletnia jeździ na kolonie językowe od 4 lat, których koszt wynosi 2200 zł.

Aktualne usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej winny być zbliżone do kwoty 3900-4000 zł miesięcznie. W skład tej kwoty należy zaliczyć: 500 zł - udział w kosztach najmu mieszkania, 170 zł – udział w opłatach mieszkaniowych, 600 zł żywność, 180- 220 zł – obiady w szkole, 400 zł – koszt lekcji języka angielskiego, 860 zł koszt czesnego za szkołę, 150 zł koszty terapii, 100-250 zł – leczenie i rehabilitacja, 59 zł – koszty telefonu, 100 zł - wydatki szkolne, 50-60 zł składki, 300 zł – odzież i obuwie, 100 zł – koszt zabawek, 150 zł rozrywka, 180-200 zł koszt wakacji.

W dacie orzekania w poprzedniej sprawie R. W. pracował na stanowisku(...)z wynagrodzeniem 11.381,89 zł netto. W 2011r. osiągnął dochód ze stosunku pracy w kwocie 236.923,43zł plus przychód z umów najmu w kwocie 66.000zł, w 2012 r. dochód w wysokości 205.433,11zł plus 66.000zł przychód z umów najmu, w 2013 r. dochód w wysokości 307.090,86zł brutto plus 189.399,66zł odprawy. Zamieszkiwał w domu o pow. 120 m.kw., korzystał ze służbowych samochodów. Do swoich wydatków zaliczał: alimenty na rodziców w wysokości 2000zł, alimenty na córkę 3400 zł, ratę kredytu hipotecznego 2000 zł, zajęcie komornicze 2000 zł (w sumie 20.000 zł), koszty benzyny 1000-1500 zł, media (w tym gaz, światło i woda) ok. 1250 zł, zakup chemii 100 zł, wyżywienie 300 zł. Poza alimentami na córkę ponosił doraźnie wydatki na dziecko tj. wyżywienie, prezenty oraz wydatki związane z organizacją wolnego czasu, w tym wspólnych wyjazdów wakacyjnych. Dziecko spędzało u niego co drugi weekend oraz jeden dzień tygodnia. Dysponował lokalem, który wynajmował za kwotę 3500zł, spłacał zobowiązania zaciągnięte na rachunek żony.

Negował stan zdrowia dziecka podając, że od roku nie widział córki w okularach, nadto w czasie kontaktów z dzieckiem nie zauważył, by wymagało ono szczególnej troski, tj. diety bezglutenowej. W jego ocenie matka dziecka wymuszała na dziecku wizyty lekarskie u prywatnych lekarzy i tak: zabiegi operacyjne, które dziecko przeszło na oczy nie były konieczne, a (...) nie zostało potwierdzone badaniami. W jego ocenie opiekunka była wykorzystywana doraźnie, ponadto dodał, że ma możliwość wykupienia pełnej opieki zdrowotnej dla dziecka, jednak matka dziecka z tego pakietu nie skorzystała.

W firmie (...) był zatrudniony rok czasu. Od (...) r. do (...) r. R. W. pozostawał bez pracy. Następnie był zatrudniony w (...) i z tego tytułu osiągał wynagrodzenie w wysokości 5500 zł netto miesięcznie . Następnie na okres próbny przez pół roku do dnia (...) r. w (...), a jego zarobki wynosiły 10 000 zł brutto. Następnie w firmie (...) przez jeden rok, gdzie uzyskiwał wynagrodzenie w kwocie 5000 zł miesięcznie oraz premię 1000-1500 zł.

Obecnie R. W. ma 43 lata, zamieszkuje w G.. Od (...) r. pracuje w (...). Jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, uzyskuje dochód w kwocie 7000 zł netto miesięcznie. Zgodnie z regulaminem wynagradzania ma prawo do kwartalnej premii uznaniowej, która jest uzależniona od wyników jego pracy i jest przyznawana na koniec kwartału. Za pierwszy kwartał nie uzyskał premii. W ramach świadczonej pracy ma możliwość korzystania z telefonu służbowego i samochodu demonstracyjnego podczas pracy lub czasami na jego prośbę samochód jest udostępniany np. w weekendy. Korzysta z niego średnio przez połowę miesiąca, sam płaci za paliwo, chyba że jest to wyjazd służbowy, to wówczas opłaty ponosi pracodawca.

Wraz z byłą żoną jest współwłaścicielem dwóch lokali położonych w G.. Aktualnie uzyskuje dochód z wynajmu jednego z nich, który wynajmuje od pół roku, z tym, że ten lokal jest zadłużony. Czynsz lokalu wynosi 2500 zł brutto miesięcznie, od tego musi odprowadzić podatek w wysokości 8,5%, pozostaje mu kwota 2200 zł brutto dochodu z najmu. Zainwestował w ten lokal w okresie wynajmu 8000 zł. Pierwszy lokal, w czasie kiedy był wynajmowany, przynosił dochód w kwocie 2600 zł netto (po odjęciu podatku). Aktualnie R. W. próbuje wynająć ten drugi lokal za niższą kwotę 2000-2500 zł, ale jeszcze nie znalazł chętnych. Szacuje, iż wartość każdego z lokali to 250 000 zł. Nie toczy się postępowanie o podział majątku wspólnego.

R. W. posiada dom o powierzchni 150 m.kw., w którym zamieszkuje sam, jest on obciążony kredytem hipotecznym, którego do spłaty pozostało 380 000 zł, gdzie rata stała wynosi 1700 zł miesięcznie. Kredyt jest spłacany regularnie. Dom stanowi wartość około 800 000 zł.

W ciągu 7 lat spłacił pożyczki, które poręczył żonie, ostatnią spłacił 2 lata temu w kwocie 38.000 zł, a wcześniej w kwocie 50 000 zł.

W skali miesiąca ponosi wydatki na dom rzędu około 800-1000 zł (energia 120-150zł śmiecie 20zł, ochrona 150zł i woda około 100zł, ogrzewanie w zimie to wydatek 1200 zł, a w lecie 300-400 zł za dwa miesiące). Pokrywa koszty paliwa – 800 zł miesięcznie, na jedzenie i chemię wydaje około 600 zł miesięcznie. Ubrania rzadko kupuje.

Jest zobowiązany na podstawie ugody sądowej do uiszczania na rzecz swoich rodziców alimentów w wysokości łącznej 2000 zł miesięcznie. Ugoda została zawarta przed wydaniem wyroku rozwodowego. Obecnie nie przekazuje na ich rzecz środków finansowych. Jeszcze do końca 2017 roku starał się kupować lekarstwa za około 200-300 zł, ponieważ matka jest chora na (...). W 2016 r. i 2017 r. nie dawał rodzicom pieniędzy, tylko kupował leki i jedzenie. Rodzice R. W. posiadają również drugiego syna.

R. W. nie posiada własnego samochodu. Do pracy dojeżdża pożyczonym samochodem od rodziców albo z bratem, albo za zgodą zarządu otrzymuje samochód służbowy, ale koszty paliwa musi sam pokryć .

Nie ma zaległości w alimentach, dotychczas obowiązujące alimenty zostały pokryte w całości. Ma zobowiązania w rodzinie, w tym u brata około 30 000 - 40 000 zł, albowiem brat pomógł mu spłacić zadłużenie u komornika i wpłacić depozyt sądowy celem zakończenia postępowania egzekucyjnego w zakresie alimentów, u siostry zaciągał po 300-500 zł, ale nie wie jaka jest łączna suma.

Uważa, że mógłby uczyć córkę matematyki, fizyki, chemii, w rodzinie ma nauczycielkę języka angielskiego i też mogłaby ta osoba uczyć córkę, ale nie dostał takiej informacji, że są konieczne takie lekcje. Sam również nie podjął inicjatywy w tej kwestii. Uważa, że córka jest zdrowa, a wszystkie opinie lekarskie są wydawane na prośbę matki dziecka, którą uważa za nadopiekuńczą. Twierdzi, że córka w ciągu 7 lat zmieniała szkołę 5 razy. Uważa, że ostatnia szkoła w N. była dobra i nagle córka została przeniesiona do szkoły prywatnej, do której uczęszczają, według jego wiedzy, dzieci z dużymi problemami. Matka dziecka nie konsultuje z nim kwestii dotyczących zdrowia i szkoły córki. Twierdzi, że aparat na zęby jest kwestią kosmetyczną.

Ma ustalone kontakty z córką dwa razy w miesiącu w weekend od godz. 09:00 w sobotę do godz. 14:00 w niedzielę. Pierwszy tydzień ferii zimowych i tydzień wakacji. Ostatnio rzadko ma kontakt z córką, ponieważ była ona chora, albo wolała uczyć się u mamy. Poza alimentami czasami kupuje drobiazgi córce. W ferie i wakacje był z córką na wyjeździe. Zapłacił za wyjazd za 2 osoby 1600 zł.

W dacie orzekania w poprzedniej sprawie I. W. wraz z dzieckiem zamieszkiwała początkowo w G. w mieszkaniu stanowiącym jej własność o pow. 38 m.kw. Następnie przeprowadziła się do N., gdzie zamieszkała w wynajętym domu z ogrodem. Koszty utrzymania domu był na poziomie kwoty około 3800 zł, w tym 2500 zł koszt najmu. Do dyspozycji miała samochód – 4 letniego C. (...).

Od 2007 r. prowadziła działalność gospodarczą w branży (...). W związku z pojawieniem się w otoczeniu centrów handlowych, spadły obroty i była zmuszona zamknąć dwa lokale, jeden z nich – w całości zakupiony ze środków należących do pozwanego – sprzedała za kwotę 315.000 zł brutto. W związku z powyższym rok 2012 zamknęła ze stratą 157.000 zł, w 2013 r. comiesięcznie osiągała dochód w wysokości 3000 zł, a wg podsumowania za rok 2014 sporządzonego przez księgową jej średnie miesięczne dochody wynosiły ok. 1877,59 zł. Prowadziła(...) w G. (lokal stanowi współwłasność małżeńską), z którego miesięczny dochód uzyskiwała w kwocie ok. 600-700 zł. Po podpisaniu rozdzielności majątkowej i sprzedaży wspólnego domu położonego w G. dostała od męża 300.000 zł, z czego 100.000zł odesłała na jego prośbę.

Obecnie I. W. ma 43 lata, z zawodu jest (...). Mieszka wraz z córką O. oraz młodszym dzieckiem Z. S. w wieku 3 lat w P. w mieszkaniu o pow. 56 m.kw., które wynajmuje za 1500 zł miesięcznie od 1,5 roku. Nadal jest właścicielem mieszkania w G., które wystawione jest do wynajmu. Mieszkanie było wynajmowane w 2015 roku za 900 zł. W dalszym ciągu przebywa na urlopie wychowawczym. Pomaga jej partner- ojciec jej drugiego dziecka przekazując środki pieniężne w kwocie do 3000 zł miesięcznie na jej utrzymanie oraz środki na utrzymanie drugiego dziecka w kwocie 2000 zł miesięcznie. Pobiera świadczenie z programu 500+ na drugie dziecko.

I. W. korzystała z pomocy opiekunki do dziecka, która zajmowała się małoletnią O., podczas gdy ona np. przebywała z młodszą córką w szpitalu. Czasami korzysta jak wyjeżdża do matki do P.. Wydatki związane z opiekunką to 300-400 zł miesięcznie. Młodszą córkę zabiera ze sobą zawsze, nie zostawia z opiekunką. Przez dwa lata prowadziła lokal gastronomiczny -kuchnię domową na 6 stolików w jednym z lokali, którego jest współwłaścicielem. Miesiąc przed urodzeniem młodszego dziecka zamknęła lokal. Od 2015 roku nie prowadzi działalności gospodarczej. Twierdzi, że R. W. w 2017 roku z tego lokalu wywiózł sprzęt o wartości 65 000 zł i przejął lokal. Obecnie sprawa została skierowana do prokuratury. W 2017 roku zrobiła mały remont i miała rozpocząć ponownie działalność, z której wcześniej uzyskiwała dochód w kwocie 2000-2500 zł. Młodsza córka aktualnie chodzi do żłobka, czasami choruje.

I. W. jest współwłaścicielem dwóch lokali. Ma zaciągnięty kredyt hipoteczny na mieszkanie w G., do spłaty pozostało 260 000 zł, rata spłaty kredytu wynosi 2000 zł miesięcznie. Z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej posiada zadłużenie w ZUS na kwotę 80 000zł oraz wobec kontrahentów, łącznie około 200 000 zł. Działalność prowadziła od (...)roku, w tym od (...)do (...) (...). Po zamknięciu (...)otworzyła (...) Jak urodziła dziecko to zawiesiła działalność. Koszty utrzymania młodszej córki to 1200 zł, w tym 500 zł za żłobek, wyprawka do żłobka 200 zł, w domu pieluchy, mleko to 300 zł plus zabawki, ubrania, wizyty lekarskie.

I. W. nie konsultowała wyboru szkoły dla małoletniej O. z ojcem dziecka, gdyż wystąpiła o ograniczenie mu władzy rodzicielskiej. Sama odwozi córkę do szkoły i odbiera oraz zawozi dwa razy w tygodniu do N. na lekcje języka angielskiego. Ponosi koszty lekcji języka angielskiego, na które uczęszcza małoletnia 2 razy w tygodniu przez 1,5 godziny i jest to kwota 45 zł za lekcję, koszt obiadu w szkole to 11 zł, do tego 4 zł daje córce na wodę. Ponosi opłaty za mieszkanie w kwocie 200 zł za prąd, 200 zł za ogrzewanie i wodę, 95 zł za kablówkę i Internet. Płaci za abonament telefoniczny córki 59 zł. Koszt lekarstw ponosi w kwocie 150 zł miesięcznie. Korzysta tylko prywatnie z przychodni lekarskich, ponieważ twierdzi, że nie ma możliwości dostać się na NFZ w krótkim terminie. Często przyjeżdża lekarz do domu, co pociąga koszt 80-100 zł. Na zabawki wydaje 150 zł, są to puzzle przestrzenne, tak jak zalecił lekarz, słuchawki na uszy, głośniki. Wyjeżdża z dzieckiem w wakacje. Posiada samochód – 10 letniego C.. Koszt rozrywek ocenia na kwotę 150-200 zł, a na ubrania wydaje 400-450 zł i na obuwie 200 zł miesięcznie.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie następujących dowodów: odpis wyroku wraz z uzasadnieniem k. 13-25, odpis wyroku wraz z uzasadnieniem k. 26-33, wydruk z poczty elektronicznej e-mail k. 34-56, decyzje k. 57-58, zajęcie zasiłku dla bezrobotnych k. 59, pismo PUP k. 60, umowa najmu lokalu k. 61-63, wypowiedzenie umowy lokalu k. 64, zeznania podatkowe k. 65-70, umowa k. 70v-72, zeznania podatkowe k. 73-75, oświadczenie k. 76-77, umowa o pracę k. 78, świadectwo pracy k. 79, umowa o pracę k. 80, faktury VAT k. 81-89, pismo z banku k. 90, decyzja w sprawie wymiaru podatku k. 91, upomnienie k. 92-96, decyzja w sprawie wymiaru podatku k. 97, upomnienie k. 98-104, decyzja w sprawie wymiaru podatku k. 105, upomnienie k. 106-107, zaświadczenie k. 108-111, potwierdzenie przelewu k. 112-115, zaświadczenie o dokonanych wpłatach k. 116-122, potwierdzenia wykonania przelewu k. 123-127, oświadczenie k. 128-130, potwierdzenie przelewu k. 131, postanowienie z uzasadnieniem k. 132-133, dowód wpłaty k. 134, faktura k. 140, wydruk z CEiDG k. 141-142, zaświadczenie k. 143, wezwanie k. 144, odpowiedź na wezwanie wraz z załącznikami k. 145-224, odpis aktu urodzenia k. 230, umowa najmu lokalu k. 266-167, postanowienie k. 268-270, decyzja k. 271-272, upomnienie k. 273, odpis zupełny aktu urodzenia k. 275, wydruk z CEiDG k. 276, zeznanie podatkowe k. 277-289, umowa najmu k. 290-291, pismo spółdzielni mieszkaniowej k. 292-293, umowa najmu k. 294-295, wypis z aktu notarialnego k. 296-298, zaświadczenie k. 299, porozumienie k. 300, zaświadczenie k. 301, oceny ucznia k. 302, świadectwo szkolne k. 303, sprawozdanie z nadzoru k. 304-310, oświadczenie k. 311, opinia psychologiczna k. 312-319, faktury VAT k. 320-360, umowa k. 361, faktury VAT k. 362-363, wydruk z Internetu k. 364, zestawienie operacji k. 365, faktury Vat k. 366-401, umowa o pracę k. 442, ZUS RMUA k. 443, świadectwo pracy k. 444, decyzja k. 445, umowa o pracę k. 446, umowa o pracę k. 447, zawiadomienie o wysokości rat z banku k. 448, faktura Vat k. 449-451, przypomnienie k. 452, faktura Vat k. 453456, protokół k. 463, postanowienie k. 464, wydruk z wiadomości k. 465, zestawienie obecności k. 466-467, k. 479, faktura Vat k. 468-469, oferta wydruk k. 475, zestawienie operacji klienta potwierdzenie opłaty k. 490, faktura Vat k. 491-492, k. 494-534, historia choroby k. 535-549, zaświadczenie k. 550, faktura Vat k. 590-633, historia choroby k. 634-648, zaświadczenie k. 649, opinia psychologiczna k. 651-657, oceny k. 658-659, zeznania świadka A. L. k. 660v, protokół płyta CD k. 663, zeznania świadka M. W. k. 660v-661v, protokół płyta CD k. 663, zeznania świadka G. S. k. 661v-662, protokół płyta CD k. 663, zeznania podatkowe k. 691-700, zaświadczenie o zarobkach k. 701, oświadczenie pracodawcy w sprawie samochodu służbowego k. 702, umowa najmu k. 713-715, wypowiedzenie umowy o pracę k. 716, wypowiedzenie umowy najmu k. 717, oświadczenie k. 718, umowa o pracę k. 719, zaświadczenie k. 720, opinia k. 721, potwierdzenie wpłaty k. 722-726, umowa o kształcenie ucznia k. 727-728v, zeznania świadka W. K. (1) k. 729v-730, protokół płyta CD k. 732, zeznania świadka P. B. k. 730-730v, protokół płyta CD k. 732, zeznania podatkowe k. 736-752, karta informacyjna leczenia k. 757-764, faktura Vat k. 765-775, plan leczenia k. 776, historia rachunku bankowego k. 778, potwierdzenie wpłat k. 779, zestawienie ocen k. 780, zeznanie podatkowe k. 781-812, zeznania świadka W. K. (2) k. 813-813v, protokół płyta CD k. 814, przesłuchanie R. W. k. 815-816v, protokół płyta CD k. 818, przesłuchanie I. W. k. 816v-817, protokół płyta CD k. 818.

W zakresie poprzedniego tanu prawnego Sąd posiłkował się także ustaleniami zawartymi w sprawie o rozwód o sygn. akt IV C 1549/11.

Ustalenia Sądu znajdują uzasadnienie w przeprowadzonych dowodach, które zostały powołane przy ustalaniu podstawy faktycznej w niniejszej sprawie. Należy także wskazać, iż niektóre z pism zostały złożone w kserokopiach, to jednak nic nie wskazuje na to, by ich treść nie odzwierciedlała wiernie treści dokumentów oryginalnych. Podnieść też należy, że strony wiarygodności i mocy dowodowej tych dowodów nie kwestionowały.

Przesłuchania stron Sąd uznał za wiarygodne w zakresach wzajemnie się pokrywających i korespondujących z innymi dowodami w sprawie.

Sąd nie oparł się na paragonach złożonych do sprawy, albowiem nie są one rachunkami imiennymi i nie stanowią one dowodu zakupu określonej rzeczy lub usługi dla konkretnej osoby.

Zeznania świadka A. L. były zdaniem Sądu wiarygodne, natomiast nie wnosiły istotnych informacji do sprawy.

Przesłuchanie świadka M. W. również były wiarygodne, korespondowały z przesłuchaniem R. W..

Zeznania świadka G. S. były wiarygodne w przeważającej części, pokrywały się one z przesłuchaniem I. W., były jasne. Natomiast nie zasługiwały na wiarę w zakresie uczęszczania przez małoletnią na zajęcia z tańca i tenis, co nie potwierdziło się w pozostałym materiale dowodowym.

Zeznania świadka W. K. (1) były jasne i logiczne, w całości zasługujące na uwzględnienie. Znalazły one potwierdzenie w słowach pozostałych świadków, którym Sąd dał wiarę i przesłuchaniu R. W..

Zeznania świadka P. B. zostały w całości uznane za wiarygodne. Świadek w sposób odpowiedni potwierdziła twierdzenia I. W. w zakresie korepetycji z języka angielskiego.

Zeznania świadka W. K. (2) Sąd uznał za wiarygodne, współgrały z przesłuchaniem R. W. i zeznaniami świadka W. K. (1). Sąd nie dopatrzył się żadnego fałszu w zakresie pokrycia kosztów imprezy urodzinowej R. W..

Przesłuchanie R. W. Sąd uznał za wiarygodne w zakresie faktów przez niego relacjonowanych, które również uzyskały potwierdzenie w pozostałych uznanych przez sąd dowodach. Część jednak przesłuchania mało charakter przedstawienia oceny powoda jego możliwości i wydatków na córkę, co podlegało już ocenie w świetle przesłanek obowiązku alimentacyjnego.

Przesłuchanie I. W. było w przeważającej części wiarygodne. Sąd nie uwzględnił słów w zakresie udziału opiekunki w pieczy nad córką, gdyż w świetle zasad doświadczenia życiowego nie zasługiwało to na wiarygodność.

Wobec obszerności przeprowadzonego postępowania dowodowego nie było zasadności dopuszczenia dowodów z innych wskazanych przez strony świadków, gdyż zmierzałoby to jedynie do przedłużenia postępowania. Sąd nie uwzględnił również wniosków o zwracanie się do pracodawców powoda z uwagi na utratę ich aktualności w toku postępowania.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 kro na obydwojgu rodzicach ciąży obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku, stosownie do przepisu 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowe odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia, wykształceniu i statusowi rodziców.

Stosownie do treści przepisu art. 138 kro w zakresie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może zatem prowadzić do obniżenia alimentów, wówczas gdy zmianie ulegną potrzeby uprawnionego albo zmienią się możliwości zarobkowe lub majątkowe strony do alimentacji zobowiązanej.

W rozpoznawanej sprawie wysokość alimentów na rzecz małoletniej po raz ostatni została ustalona wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) r. w sprawie IV C 1549/11 na rzecz małoletniej O. W. (1) na kwotę 3500 zł miesięcznie. Apelacja R. W. od powyższego wyroku została oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia (...) r. w sprawie VI ACa 1534/14. Orzeczenie uprawomocniło się dnia (...) r.

Dla uwzględnienia powództw rozpoznawanych w sprawie decydujące stało się ustalenie, czy od tej ostatniej daty nastąpiła taka zmiana stosunków, która uzasadniałaby obniżenie alimentów należnych małoletniej od ojca R. W., bądź też podwyższenie tych alimentów wobec złożenia powództwa wzajemnego. Pomiędzy datą uprawomocnienia się wyroku w sprawie o alimenty, a wniesieniem pozwu o obniżenie obowiązku alimentacyjnego w niniejszej sprawie minął rok i trzy miesiące. W trakcie trwania procesu R. W. kilkukrotnie zmieniał zatrudnienie.

Odnośnie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej pozwanej należy wskazać, iż w okresie będącym przedmiotem zainteresowania Sądu, całościowy koszt utrzymania małoletniej nie uległ zwiększeniu, jest na podobnym poziomie jak poprzednio. Usprawiedliwione potrzeby małoletniej uległy zmianie jeśli chodzi o ich zakres oraz jakość. W ocenie Sądu nie jest obecnie usprawiedliwiony wydatek na opiekunkę, albowiem małoletnia ma już 13 lat, a matka dziecka nie pracuje. Doszły koszty związane z zajęciami dodatkowymi i korepetycjami, które występowały już wcześniej, jednakże w mniejszym zakresie. Nie zostało wykazane jakie kwoty wydatkowane są na poszczególne korepetycje, jednakże według wiedzy ogólnej, przy porównaniu z kosztami za lekcje języka angielskiego, Sąd przyjął, iż koszty te winny kompensować się z wydatkami, które odpadły za opiekę nad małoletnią oraz za zajęcia sportowe, na które małoletnia nie może uczęszczać z uwagi na aktualne problemy z kręgosłupem. Koszty korepetycji z języka angielskiego są zasadne na poziomie ok.400 zł miesięcznie, przy uwzględnieniu, iż zajęcia nie odbywają się w wakacje, ferie, w inne okresy wolne od szkoły. Zarówno w chwili obecnej, jak i poprzednio małoletnia korzystała z różnych terapii, jednakże na chwilę obecną nie wszystkie w dalszym ciągu są stosowane.

W ocenie Sądu koszty związane z prywatną edukacją małoletniej należało uznać za zasadne, albowiem małoletnia już wcześniej uczęszczała do prywatnej szkoły. Następnie doszło do zmiany szkoły na placówkę publiczną, jednak już w trakcie postępowania małoletnia została zapisana do szkoły prywatnej w P., do której aktualnie uczęszcza. Matka zgodnie z rozstrzygnięcie Sądu w przedmiocie władzy rodzicielskiej miała prawo samodzielnie podjąć decyzję w kwestii wyboru szkoły dla córki. Mając na uwadze fakt, iż dziecko już wcześniej funkcjonowało w placówce prywatnej, ciężko byłoby jej funkcjonować w szkole publicznej.

Reasumując, Sąd przyjął, że sumarycznie wydatki na potrzeby dziecka nie wzrosły, co nie dawało podstawy do zwiększenia wysokości alimentów.

Należy podkreślić, iż zakres świadczeń alimentacyjnych nie zależy tylko od usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej, ale również od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, gdyż górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. W sprawie tej więc Sąd badał również czy nastąpiła istotna zmiana w zakresie sytuacji R. W..

W ocenie Sądu obowiązek alimentacyjny w łącznej kwocie 3500 zł w chwili obecnej jest możliwy do ponoszenia przez R. W..

Na podstawie przeprowadzonego postępowania Sąd ustalił, iż wynagrodzenie R. W. uległo zmianie i jest ono niższe niż poprzednio. Jednak należy przyjąć, że w ramach budżetu, którym dysponuje jest w stanie pokrywać w dalszym ciągu alimenty w dotychczasowej wysokości, bez specjalnego uszczerbku dla innych swych potrzeb. Przyjmując za usprawiedliwione wydatki związane z pokryciem potrzeb mieszkaniowych, rat kredytu, wyżywienia, paliwa i alimentów na rzecz córki na dotychczasowym poziomie, to suma tych kosztów powinna być w kwocie zbliżonej do uzyskiwanego przez R. W. dochodu na aktualnym poziomie ok. 7000 zł, jaki uzyskuje ze stosunku pracy, powiększonego o dochód uzyskiwany z tytułu najmu jednego z lokali.

Nie mniej jednak, Sąd musi wziąć pod uwagę możliwości majątkowe i zarobkowe osoby zobowiązanej do alimentacji, a nie tylko faktycznie uzyskiwane dochody. W tym wypadku, Sąd musiał uwzględnić dysponowanie przez R. W. także drugim lokalem, który obecnie nie jest wynajmowany. Jednakże prędzej czy później R. W., działając racjonalnie, powinien go wynająć, choć na chwilę obecną nie jest możliwe do wykazania w ramach tego postępowania jaki będzie uzyskiwał dochód z tego tytułu. Mając jednak na uwadze, iż już wcześniej udało się wynająć ten lokal, nie można przyjąć, że będzie on stał pusty. Dostrzegając, iż są trudności z wynajęciem tego lokalu za odpowiednią kwotę najmu, nie można przyjąć, że nie będzie on przynosił żadnego dochodu. W ocenie Sądu lokal ten powinien przynosić dochód. Po zsumowaniu pozwoli to na uzyskanie przez R. W. łącznie w skali miesiąca dochodów na poziomie 11.000 zł, w tym 7000 zł z wynagrodzenie za pracę oraz po 2000 zł za każdy z lokali. Przyjmując nawet, że kwota uzyskana z najmu lokalu byłaby niższa, co gospodarczo wydaje się być mało prawdopodobne, to i tak będzie to kwota ponad 10.000zł w skali miesiąca, co pozwala na pokrycie wszystkich bieżących zobowiązań R. W..

Odnośnie obowiązku alimentacyjnego ustalonego na rzecz rodziców R. W. należy zauważyć, iż sam sposób ustalenia tego obowiązku nasuwa pewne wątpliwości, które zostały też wzięte pod uwagę w momencie orzekania zarówno przez Sąd Okręgowy w Warszawie, jak i Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie rozwodowej. Powstała bowiem wątpliwość, czy obowiązek ten nie został ustalony na potrzeby toczącego się postępowania rozwodowego w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach utrzymania córki. W toku niniejszej sprawy zostało wykazane, iż R. W. faktycznie nie przekazywał regularnie na rzecz rodziców kwot we wskazanej w ugodzie wysokości, a jedynie kupował lekarstwa i jedzenie, a w ostatnim okresie ograniczał się tylko do lekarstw. Jednakże nawet przyjmując, że ta ugoda obowiązuje i środki będą na rzecz rodziców przekazywane, to sumując poszczególne wydatki, przy uwzględnieniu także spłaty pożyczek na rzecz brata, R. W. jest w stanie płacić alimenty na dotychczasowym poziomie.

Nawet jeśli Sąd doszedłby do przekonania, że R. W. nie jest jednak w stanie z uzyskiwanego dochodu pokryć wszystkich swoich wydatków, to Sąd musi ocenić, czy wykorzystuje on w pełni swoje możliwości oraz jakie posiada możliwości majątkowe .

Odnośnie kwestii możliwości majątkowych R. W. nie zaszły istotne zmiany. Posiada on dom, w którym zamieszkuje oraz jest współwłaścicielem dwóch lokali. Podział majątku wspólnego byłych małżonków nie został jeszcze przeprowadzony, jednakże w przyszłości winno to nastąpić, wówczas pozwoli to na swobodne dysponowanie przez R. W. uzyskanymi elementami majątku. Na moment zamknięcia rozprawy dysponował on dwoma lokalami w sposób swobodny.

Ponadto jak wskazał w uzasadnieniu wyroku Sąd Okręgowy w Warszawie, a także Sąd Apelacyjny w Warszawie, wysokość alimentów została ustalona także mając na uwadze przyzwyczajenie do życia na wysokiej stopie i zagwarantowanie córce także wysokiej stopy życia. W związku z tym, należało uznać za racjonalne dokonywanie pewnych wydatków, które są w pewnym zakresie ponadstandardowe.

R. W. wystąpił o obniżenie alimentów od dnia 1 września 2015r. Podczas gdy powództwo złożył dopiero 4 sierpnia 2016 r., co daje podstawę do przyjęcia, iż nie widział on w tamtym okresie potrzeby ingerencji w wysokość alimentów. Racjonalnie działając, gdyby taka konieczność rzeczywiście była, to mógł on złożyć powództwo znacznie wcześniej, co najmniej z początkiem 2016 roku. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że od (...) r. do (...) r. pozostawał bez pracy. Sąd badał zatem czy w okresie pomiędzy 23 kwietnia 2015 r., a 1 września 2015r. nastąpiła jakaś zmiana możliwości majątkowych i zarobkowych R. W., a następnie jaka zmiana nastąpiła do czasu zamknięci rozprawy. Śledząc historię zawodową R. W. nie można przyjąć, że jakoś drastycznie zmieniły się jego możliwości na rynku pracy. Faktem jest, iż miał on pewne trudności w znalezieniu pracy, jednak uzyskał on odprawę od pracodawcy, u którego pracował w okresie poprzedniego postępowania, uzyskiwał one też zasiłek dla bezrobotnych. K. zmieniał on miejsce zatrudnienia, a zatem należy uznać, iż nie ma większego problemu jeśli chodzi o znalezienie pracy jako takiej. Należy przyznać, iż część z ofert pracy, z których R. W. skorzystał, przynosiła mu niższe wynagrodzenie niż we wcześniejszym okresie. Wynagrodzenie uzyskiwane przez niego na moment zamknięcia rozprawy pozawala na pokrywanie wszystkich zobowiązań R. W., co zostało już wskazane. Z uwagi na początkowy okres zatrudnienia u aktualnego pracodawcy niemożliwe jest precyzyjne określenie dodatkowych elementów wynagrodzenia możliwych do uzyskania poza wynagrodzeniem podstawowym. Bowiem uzyskiwane świadczenia dodatkowe z poprzedniej pracy nie mogą się przekładać automatycznie na aktualną jego sytuację w zakresie wynagrodzeń u aktualnego pracodawcy. Premie mają charakter uznaniowy, w takiej sytuacji ich potencjalna wysokość była niemożliwa do przewidzenia. Może się zdarzyć, że R. W. nie będzie uzyskiwał premii uznaniowych, bądź będzie je uzyskiwał co któryś kwartał. Będzie to możliwe do wiarygodnej oceny po przepracowaniu okresu rocznego. Dlatego też Sąd przyjął w ramach tego postępowania wysokość wynagrodzenia podstawowego. Zatem uzyskanie ewentualnej premii przez R. W. należy traktować jako zdarzenie przyszłe niepewne, ale zawsze poprawiające jego sytuację zarobkową.

W ocenie Sądu, uzyskiwane przez R. W. dochody, choć w niższej wysokości niż poprzednio, pozwalają w dalszym ciągu na pokrywanie alimentów na dotychczasowym poziomie. R. W. bezspornie w chwili obecnej musi tak dysponować własnymi dochodami, aby prawidłowo wywiązywać się z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego wobec małoletniej córki.

Należy podkreślić, iż oboje rodzice są tak samo zobowiązani do czynienia wszelkich starań, aby odpowiednio wychować i utrzymać dziecko.

Sąd zauważył również, iż w okresie będącym przedmiotem zainteresowania zmianie uległa sytuacja finansowa matki małoletnich. Nie uzyskuje ona dochodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, albowiem została ona zawieszona i likwidowana. Oczywistą kwestią jest, że obydwoje rodzice winni spełniać obowiązek alimentacyjny, do czego odniósł się Sąd Okręgowy w Warszawie w uzasadnieniu postanowienia o oddaleniu wniosku w przedmiocie zabezpieczenia powództwa wzajemnego, wskazując, że jeżeli matka małoletniej I. W. nie jest w stanie pokryć potrzeb dziecka, powinna w związku z tym podjąć działania w celu podjęcia pracy i zdaniem Sądu Rejonowego w chwili obecnej należy także wziąć to pod uwagę. Sąd orzekający podzielił to stanowisko. I. W. ma drugie młodsze dziecko, jednakże uczęszcza ono do żłobka. Sama I. W. wskazała, iż zamierzała rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej. Sąd uwzględnił, iż I. W. ma na utrzymaniu dwoje małoletnich dzieci, zaś R. W. tylko małoletnią córkę, to jednak nie zwalnia I. W. z obowiązku pokrywania kosztów utrzymania małoletniej O. W. (1) w odpowiedniej części. Sąd nie widzi podstawy do przerzucania tego obowiązku wyłącznie na R. W..

R. W. powinien w takim samym stopniu jak dotychczas partycypować w kosztach utrzymania małoletniej córki. Tym bardziej, że I. W. swój obowiązek alimentacyjny spełnia także poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dziecka. Sąd wziął pod uwagę fakt, iż R. W. realizuje ustalone kontakty i wówczas w pewnym stopniu ponosi koszty utrzymania dziecka. Z drugiej jednak strony jest to w stopniu niewystarczającym, ażeby miało znaczący wpływ na wysokość alimentów.

W okresie od daty żądania obniżenia alimentów do dnia zamknięcia rozprawy R. W. pokrył w całości alimenty na rzecz córki w całości. Był w stanie wygospodarować więc środki na ich opłacenie w całości. Alimenty jako środki potrzebne na pokrycie bieżących usprawiedliwionych potrzeb zostały więc spożytkowane. Niezasadna jest więc ingerencja w wysokość alimentów za okres do zamknięcia rozprawy, nawet za okres pozostawania bez pracy, bądź uzyskiwania niższego niż aktualnie wynagrodzenia. Co prawda R. W. wskazywał, iż musiał zaciągać pożyczki od osób bliskich, jednak należy zaznaczyć, iż znaczna ich część została przeznaczona na złożenie do depozytu sądowego właściwej kwoty celem zwolnienia się z egzekucji sądowej. Nie wskazywała więc na trudności z pokrywanie bieżących rat, lecz na chęć zabezpieczenia przyszłych rat alimentacyjnych. Pozostała cześć zaciąganych przez R. W. zobowiązań u osób bliskich nie wydaje się zasadna przy porównaniu dochodów przez niego uzyskiwanych, ponoszonych koniecznych wydatków uwzględniając zasady racjonalnego gospodarowania.

W ocenie Sądu w rozpoznawanej sprawie nie nastąpiła taka istotna zmiana stosunków, która uzasadniałaby obniżenie bądź podwyższenie wysokości obowiązku alimentacyjnego ciążącego na R. W. wobec córki O. W. (1) i dlatego też oba powództwa należało oddalić.

Z wszystkich wyżej wymienionych względów wobec braku przesłanek z art. 138 kro Sąd orzekł jak w sentencji.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98§ 1 kpc gdyż żadna ze stron nie wygrała, oba porównywalne zakresowo powództwa zostały oddalone.