Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Pruszkowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie, Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosław Barszcz

Protokolant: sekr.sądowy Katarzyna Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2017 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa P. P.

przeciwko T. P. (1)

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego T. P. (1) na rzecz córki P. P. urodzonej (...) alimenty w kwocie 600 (sześćset) złotych miesięcznie płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie w przypadku uchybienia płatności którejkolwiek z rat począwszy od dnia 3 listopada 2016 roku;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanego T. P. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem części nieuiszczonych kosztów sądowych odstępując od obciążania w pozostałym zakresie;

IV.  znosi koszty procesu między stronami;

V.  wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2016 r. do Sądu Rejonowego w Pruszkowie wpłynęło powództwo P. P. o zasądzenie od T. P. (1) na jej rzecz alimentów w kwocie 1000 złotych miesięcznie, płatnych do dnia 10-tego każdego miesiąca z góry począwszy od 01.10.2016 r. wraz z odsetkami ustawowymi na wypadek zwłoki w płatności którejkolwiek z rat. W uzasadnieniu podała m.in., że nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, gdyż od (...) r. gdy zdiagnozowano u niej chorobę(...), nie ma możliwości podjęcia żadnej pracy ze względu na specyfikę choroby, jej długotrwałe leczenie i późniejszą rekonwalescencję. Jest studentką II roku na Wydziale (...). Do czerwca 2016 roku T. P. (1) wypełniał obowiązek alimentacyjny na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) r. sygn. akt IV C 2158/05 w kwocie 600 zł miesięcznie, który został zniesiony wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie dnia 18 lipca 2016 r. sygn. akt III RC 2013/16. Ponadto wskazała, że mieszka z matką i ponosi połowę kosztów utrzymania mieszkania tj. 600 zł miesięcznie (czynsz 898,26 zł, abonament RTV+TV kablowa 22,85 zł, energia elektryczna około 80 zł, gaz 50,63 zł, telefon komórkowy 70 zł). Pozostałe koszty utrzymania oszacowała na kwotę około 1100 zł. Są to koszty związane z dojazdem do szkoły – bilet miesięczny 105 zł, pożywienie około 500 zł – musi stosować bardzo zróżnicowaną dietę bogatą w składniki odżywcze, mineralne i witaminy ze względu na chorobę, środki higieniczne 100 zł, odzież i obuwie 250 zł, koszty ochrony zdrowia (suplementy diety) 70 zł, rozrywka i wypoczynek 50 zł (k. 3-6).

W odpowiedzi na pozew z dnia 4 stycznia 2017 r. T. P. (1) wniósł o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu podał m.in., że wyrokiem Sąd Rejonowy w Pruszkowie ustalił, że z dniem 18 lipca 2016 r. obowiązek alimentacyjny względem P. P. wygasł. Powódka usiłuje nieudolnie wywieść, iż od wydania wyroku wystąpiły zmiany okoliczności uzasadniające przyznanie jej dalszego świadczenia alimentacyjnego. Według aktualnego stanu powódka zakończyła leczenie w placówce i kontynuuje jedynie przyjmowanie środków farmakologicznych. Powódka sprawnie funkcjonuje, prowadzi bujne życie towarzyskie, pali papierosy, nie pracuje, nie uczy się. Została skreślona z listy studentów. W tym stanie rzeczy budzi wątpliwości zaświadczenie jakoby jest na trzecim semestrze w sytuacji, gdy jak wskazano, została skreślona z listy studentów III semestru, więc powtarza rok. Oznacza to, że nie osiąga żadnych pozytywnych wyników w nauce, nie zalicza egzaminów w terminie zarówno bieżących jak i poprawkowych. Nasuwa się wniosek, że zapisała się na studia jedynie po to, żeby wystąpić o alimenty. Podał także, że jeśli chodzi o jego aktualna sytuację, to jest pod stałą kontrolą Poradni (...)ze względu na (...) i przyjmuje doraźnie leki. Nadmienił, iż kredyt zaciągnął na samochód po wygaśnięciu obowiązku alimentacyjnego uznając, że brak obciążenia alimentów na przyszłość uprawnia go do zaciągnięcia obciążeń finansowych na rzecz domu i rodziny. Przedstawił bieżące wydatki miesięczne: kredyty około 2240 zł, ogrzewanie 439 zł, polisy na 2 samochody 153 zł, prąd 315 zł, wywóz nieczystości płynnych 200 zł, media 119 zł, woda 90 zł, dwa telefony 180 zł, ochrona 38 zł, paliwo 900 zł za dwa samochody, wyżywienie 1000 zł na 3 osoby w rodzinie, podatek od nieruchomości 35 zł, ogółem kwota na rzecz drugiego dziecka 1200 zł (k. 23-26).

P. P. w dnia 19 stycznia 2017 r. oraz w dniu 23 stycznia 2017 r. złożyła w uzupełnieniu pozwu pisma procesowe, w którym szczegółowo opisała swoją obecną sytuację życiową (k. 65-67).

Powódka w toku całego procesu do chwili zamknięcia rozprawy popierała powództwo, zaś pozwany wnosił o oddalenie powództwa (k. 103, protokół płyta CD k. 105).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

P. P. urodzona dnia (...) pochodzi ze związku małżeńskiego A. U. i T. P. (1) rozwiązanego przez rozwód.

Wyrokiem z dnia 29 grudnia 2005 r. Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie IV C 2158/05 o rozwód ustalił udział T. P. (1) w kosztach utrzymania P. P. na kwotę 600 zł miesięcznie.

Wyrokiem z dnia 18 lipca 2016 r. Sąd Rejonowy w Pruszkowie w sprawie III RC 213/16 uchylił z dniem 17 maja 2016 r. obowiązek alimentacyjny powoda T. P. (1) w stosunku do córki P. P. orzeczony wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) r. sygn. akt IV C 2158/05. P. P. uznała powództwo o uchylenie obowiązku alimentacyjnego T. P. (1).

P. P. ma 21 lat, do maja 2016 roku otrzymywała alimenty od ojca T. P. (1) w kwocie po 600 zł miesięcznie, zdarzyło się, że zostały zapłacone z dwumiesięcznym opóźnieniem. Do lutego 2016 roku studiowała, a następnie ze studiów zrezygnowała. Do września 2016 roku często przebywała na zwolnieniach lekarskich, ale lekarze nie wiedzieli co jest przyczyną choroby. Często miała uporczywy kaszel. Była na pomocy nocnej lekarskiej z powodu kaszlu i gorączki w dniu (...) roku i taki stan trwał do (...) r., kiedy to po wykonaniu badania (...)otrzymała skierowanie do (...), gdzie rozpoznano chorobę (...). Przebywała w szpitalu od (...) r. do (...) r. Obecnie jest w trakcie leczenia farmakologicznego. Od marca 2016 roku pracowała i z tego tytułu otrzymywała wynagrodzenie w kwocie 1450 zł. Z uwagi na chorobę nie mogła kontynuować pracy. Obecnie do lekarza chodzi co 3 tygodnie na badanie (...). Bierze leki (...), ale nie płaci za nie, ponieważ są refundowane. Musi dodatkowo brać leki na (...), których koszt wynosi 89 zł miesięcznie. Wróciła na studia, na pierwszych zajęciach była w listopadzie zaraz po wyjściu ze szpitala. Studiuje na Wydziale (...)na (...)w W. na trzecim semestrze na kierunku praca socjalna. Planowany termin ukończenia studiów to 30 września 2018 roku. Kontynuuje edukację zgodnie z harmonogramem, wszystkie przedmioty pozaliczała, nawet zaległe. Ma praktykę studencką, za którą musiała zapłacić. Obecnie nie może podjąć pracy. Lekarz zalecił jej oszczędny tryb życia. Zamieszkuje w P. wraz z matką, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Mieszkanie stanowi własność matki, czasami mieszka w nim także przyjaciel matki. Matka pracuje w bibliotece od kilku lat. Opłaty za mieszkanie ponosi jej matka. P. P. nie posiada nieruchomości, ani oszczędności, nie ma zadłużeń. Potrzeby swoje określa jako standardowe. Pożyczyła od mamy i babci pieniądze, aby uiścić opłatę za powtarzanie przedmiotów w wysokości 1200 zł. Ponosi koszty biletu miesięcznego w wysokości 67 zł. Otrzymała zalecenia, aby odżywiać się jedzeniem wysokiej jakości, musi jeść dużo i często. Ma od 2 lat tego samego chłopaka. Wyjeżdża z nim tylko na M., bo jego rodzice mają tam domek. Uprzednio zgodziła się na uchylenie obowiązku alimentacyjnego, bo nie wiedziała, że jest chora i wiedziała, że nie zaliczy przedmiotów. Z tego względu chciała iść do pracy, żeby mamy nie obciążać opłatami za studia. Potem dopiero okazało się, że jest poważnie chora. Od listopada nie ma kontaktu z ojcem.

W skład jej usprawiedliwionych potrzeb wchodzą: udział w kosztach mieszkaniowych 500 zł, koszty leczenia 100 zł, koszty wyżywienia 500 zł, koszty biletu miesięcznego 67 zł, odzież i pozostałe potrzeby 100-150 zł – łącznie ok. 1300 zł.

T. P. (1) ma 44 lata, zamieszkuje w miejscowości P., nie posiada zawodu wyuczonego. Pracuje jako (...) w spółce (...), jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na pełen etat na czas określony do (...)roku. Z tego tytułu uzyskuje wynagrodzenie w kwocie 4200 zł netto miesięcznie. Oprócz wynagrodzenia uzyskuje też dochody z nadgodzin i nagród. Nie zawsze otrzymuje premię i wtedy dochód wynosi 3200 zł netto. W roku 2015 uzyskał dochód brutto w kwocie 61956,03 zł, co stanowi 5163 zł brutto w przeliczeniu na okres miesiąca. Jest w związku małżeńskim, jego żona zarabia 2450 zł netto, jest zatrudniona w (...)w W.. Z tego związku posiada sześcioletnie dziecko, które ma kłopoty zdrowotne. Dziecko choruje od roku, ma (...), ciągle choruje na (...), jest diagnozowane. Wszystkie wizyty odbywają się prywatnie. Dziecko uczęszcza do przedszkola drugi rok, ale sporadycznie, bo często choruje.

T. P. (1) jest razem z żoną współwłaścicielem domu w P., który został kupiony na kredyt. Koszty kredytu to ok. 2000 zł miesięcznie, w zależności od kursu franka. Innych nieruchomości nie posiad, ani oszczędności. Ma samochód z 2008 roku o wartość 24.000 zł. Ma też kredyt na samochód, który został mu udzielony po dacie wydania wyroku w sprawie o uchylenie alimentów, którego rata wynosi 250 zł miesięcznie. Kredyt udzielony został na okres 5 lat. Ma kredyt konsumpcyjny w wysokości 150 zł miesięcznie. Ma tylko jedną pracę i z niej się utrzymuje. Pozostaje pod stałą kontrolą poradni (...)od (...) r. Nie ma teraz kontaktu z powódką.

Wydatki mieszkaniowe za dom, w którym zamieszkuje pozwany wynoszą ok 1200 zł miesięcznie (ogrzewanie średnio 439 zł miesięcznie, prąd ok. 300 zł. miesięcznie, wywóz nieczystości płynnych ok. 300 zł miesięcznie, media 119 zł miesięcznie, woda ok 90 zł miesięcznie, ochrona 38 zł miesięcznie). Dodatkowo opłacane są koszty ubezpieczenia dwóch samochodów – 1840 zł rocznie, podatek od nieruchomości – 429 zł rocznie. Na utrzymanie młodszego dziecka pozwanego potrzebna jest kwota ok. 1200 zł miesięcznie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: odpis skróconego aktu urodzenia k. 7, zaświadczenie k. 8, zaświadczenie lekarskie k. 9, informacji o opłatach k. 10, rachunku k. 11-12, faktury VAT k. 13, ubezpieczenia samochodu k. 29-30, harmonogramu spłat kredytu k. 31-32, dokumentu dostawy wyrobów węglowych k. 33, potwierdzenia transakcji płatności kartą k. 34-51, paragon k. 52, zaświadczenie k. 53, karta informacyjna izby przyjęć k. 54, decyzja k. 55, kserokopia pozwu o ustalenie ustania obowiązku alimentacyjnego k. 56, zaświadczenie o zarobkach k. 57, deklaracja PIT-11 k. 58-60, zaświadczenie k. 61, historia choroby k. 68-72, zaświadczenie k. 73, karta informacyjna leczenia szpitalnego k. 74-75, karta okresowych osiągnięć studenta k. 77-79, wyciąg z konta osobistego k. 80, potwierdzenie opłaty za studia k. 81, informacja o opłatach za lokal l. 84, rachunek za prąd k. 85, informacja o opłatach za gaz k. 86, faktura VAT k. 87, rozliczenie konta za Internet k. 88-89, bilet miesięczny k. 92, zaświadczenie lekarskie k. 95, informacja dla lekarza kierującego k. 96, plan zajęć k. 97-98, podanie o skierowanie na powtarzanie etapu studiów k. 99, karta okresowych osiągnięć studenta k. 100, zaświadczenie k. 102, przesłuchanie P. P. k. 103-103v, protokół płyta CD – k. 105, przesłuchanie T. P. (1) k. 103v, protokół płyta CD k. 105.

Sąd oparł się na wskazanych wyżej dowodach, uznając je za spójny i nie budzący wątpliwości materiał dowodowy. Wiarygodność przywołanych dokumentów nie była kwestionowana przez strony, ponadto przedmiotowe dokumenty nie wzbudzały również wątpliwości Sądu co do rzetelności i wiarygodności zawartych w nich treści, pomimo iż niektóre z nich zostały złożone w kserokopiach. Sąd nie oparł się na dołączonych do pozwu paragonach (k. 90-91), albowiem nie są one rachunkami imiennymi i nie stanowią dowodu zakupu określonej rzeczy lub usługi dla powódki.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Stosownie do treści przepisu art. 133 k.r.o. na obydwojgu rodzicach ciąży obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku, zgodnie z art. 135 § 1 k.r.o., wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia
i statusowi majątkowemu rodziców. W tym miejscu należy wskazać, iż obowiązek alimentacyjny rodziców nie jest ograniczony żadnym terminem, w szczególności dojściem alimentowanego do pełnoletności. Nie jest też związany ze stopniem wykształcenia w tym znaczeniu, że uprawniony nie traci prawa do alimentowania z chwilą uzyskania określonego średniego lub wyższego wykształcenia. Jedyną okolicznością, od której uzależnione jest trwanie bądź ustanie tegoż obowiązku jest możliwość samodzielnego utrzymania się dziecka. W szczególności nie traci prawa do alimentowania przez rodziców dziecko, które osiągnęło pełnoletność, jeżeli chce ono kontynuować naukę oraz jego osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie edukacji. Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec pełnoletniego dziecka może ustać jedynie wówczas, gdy dziecko uzyska zawód bądź podejmie zatrudnienie w czasie pobierania nauki, a osiągane zarobki pozwolą mu na zaspokojenie jego potrzeb. Pozbawienie dziecka środków materialnych niezbędnych do kontynuowania nauki po osiągnięciu pełnoletności mogłoby prowadzić co najmniej do znacznego utrudnienia jego dalszego rozwoju, co sprzeciwiałoby się podstawowemu obowiązkowi rodzicielskiemu.

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie, w chwili obecnej na rodzicach ciąży obowiązek wsparcia finansowego powódki. Jak wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego, w tym z zaświadczeń lekarskich, powódka leczy się od (...) roku z powodu (...), z tego też powodu była hospitalizowana. Leczy się systematycznie i ma zalecenie prowadzenia oszczędzającego trybu życia, a zatem nie ma możliwości kontynuowania pracy i uzyskiwania dochodów przy równoczesnym kontynuowaniu edukacji. Choroba, którą przebyła wymaga stałego, długotrwałego leczenia i dbania o siebie.

Powódka jest jeszcze w takim wieku, że może w normalnym trybie kontynuować studia. Powrót powódki na studia i powtarzanie niezaliczonych przedmiotów przez powódkę Sąd przyjął za usprawiedliwiony i zasadny. W pierwszej kolejności powódka winna kontynuować kształcenie, a dopiero w sytuacji braku takiej możliwości winna podejmować pracę. Dalsza nauka, przy uwzględnieniu, iż powódka nie posiada zawodu, jest zasadna. Jednorazowe niepowodzenie na studiach nie wskazuje jeszcze na nieprawidłowości w dążeniu do samodzielności. Należy podkreślić, iż brak zaliczenia pojedynczych przedmiotów przez powódkę we wcześniejszym okresie wynikał w dużej mierze z przyczyn zdrowotnych. Powódka bardzo często chorowała, a nie było wiadome jakie są przyczyny złego stanu zdrowia. Dopiero po dłuższym czasie zostało wykryte, iż powódka jest chora na (...). Prawdopodobnie sytuacja wyglądała by inaczej, gdyby powódka nie była chora na taką chorobę. Z tego powodu Sąd przyjął za usprawiedliwione powstanie opóźnienia w procesie edukacji. Powódka kontynuuje naukę, rozpoczęła ją zaraz po wyjściu ze szpitala.

Jeżeli taka sytuacja występowałaby kilkukrotnie, to wskazywałaby na nieodpowiednie dążenie do uzyskania możliwości samodzielnego utrzymania się. Jednorazowa taka sytuacja nie powinna pozbawiać powódki alimentacji ze strony rodziców.

Powódka powinna skończyć studia, celem uzyskania odpowiednich kwalifikacji, co z pewnością pozwoli jej na usamodzielnienie się w niedługim okresie. Działania powódki ne wskazują na chęć przeciągania edukacji, a co za tym idzie przeciągania trwania obowiązku alimentacyjnego. Poprzednio uznała ona powództwo o uchylenie obowiązku alimentacyjnego, chcąc podjąć pracę. Nie wiedziała jednak, iż jest chora na gruźlicę, co będzie wymagało długotrwałego leczenia i będzie to ograniczało ją w możliwości pracy, a w szczególności równoczesnej pracy i edukacji. Powódka ma zalecony oszczędny tryb życia.

Reasumując, powódka nie ma możliwości samodzielnego utrzymania się, prawidłowo wykorzystuje swoje możliwości celem usamodzielnienia się. Z tego też powodu winna być alimentowana przez rodziców.

W rozpoznawanej sprawie P. P. dochodziła od pozwanego T. P. (1) tytułem alimentów kwotę 1000 zł miesięcznie. W pozwie powódka przedstawiła swoje wydatki w następujący sposób: 600 zł koszty mieszkaniowe, 105 zł bilet, 500 zł wyżywienie, 100 zł środki higieniczne i kosmetyki, 100 zł odzież, 150 zł obuwie, 70 zł suplementy diety (ochrona zdrowia), 50 zł rozrywka i wypoczynek, tj. na łączną kwotę około 1700 zł miesięcznie.

Biorąc pod uwagę wiedzę ogólną należało przyjąć, iż kwota usprawiedliwionych potrzeb wskazana przez powódkę została przeszacowana. Sąd w oparciu o zasady doświadczenia życiowego przyjął, iż miesięczny koszt utrzymania P. P. kształtuje się na poziomie kwoty około 1300 zł, na który składają się koszty usprawiedliwione w danych okolicznościach tj. udział w kosztach mieszkaniowych 500 zł, koszty leczenia ok.100 zł, koszty wyżywienia ok. 500 zł, koszty biletu miesięcznego ok. 67 zł, odzież i pozostałe potrzeby ok. 100-150 zł.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy jednak nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, ale również od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, gdyż górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Przez ustawowe określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumie się nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. Decydująca zatem dla rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy stała się ocena możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego.

W sprawie zostało ustalone, iż pozwany pracuje w ramach stosunku pracy i otrzymuje wynagrodzenie w kwocie około 4200 zł, a jeśli nie otrzymuje premii i dodatków to dochód wynosi 3200 zł. Pozostaje pod stałą kontrolą poradni (...)od (...) roku. Żona pozwanego pracuje i uzyskuje dochód w kwocie 2450 zł miesięcznie. Sąd analizując wydatki pozwanego wziął pod uwagę także to, iż ma na utrzymaniu małoletnie dziecko z obecnego związku, jak również zobowiązania kredytowe w łącznej kwocie około 2400 zł, które w skali miesiąca znacznie obciążają budżet rodzinny, co jednak nie może eliminować możliwości pokrycia usprawiedliwionych kosztów utrzymania córki. Faktem jest, iż kredyt na samochód, którego rata wynosi 250 zł miesięcznie został zaciągnięty przez pozwanego już po dacie uchylenia obowiązku alimentacyjnego, a zatem w chwili, kiedy pozwany zakładał, że będzie miał możliwość i będzie miał środki finansowe na jego spłatę. Natomiast w zaistniałej sytuacji to zobowiązanie kredytowe nie może eliminować obowiązku alimentacyjnego pozwanego. Podkreślić należy, że zobowiązanie alimentacyjne jakie pozwany posiada wobec córki, jako uprzywilejowane musi być wykonywane z pierwszeństwem przed zobowiązaniami finansowymi jakie posiada z innych tytułów. Ponadto standard życia pozwanego w porównaniu z powódką jest bardzo wysoki. Same koszty utrzymania domu pozwany określił na kwotę 1500 zł miesięcznie, do czego dochodzą także koszty utrzymania dwóch samochodów. Koszty te są ponoszone wspólnie z żoną pozwanego. W skali miesiąca są to bardzo duże wydatki, które nie mogą więc eliminować podstawowych kosztów utrzymania powódki związanych z edukacją, wyżywieniem, leczeniem i opłatą za mieszkanie. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, niezależnie od tego czy mieszkają wspólnie czy oddzielnie. Dochody uzyskiwane przez pozwanego pozwalają mu na pokrycie jego wszystkich zobowiązań, łącznie z alimentami na rzecz powódki. Pozwany pokrywa swoje zobowiązania wspólnie z żoną. Ich wspólny budżet domowy pozwala na pokrycie wszystkich zobowiązań powoda, łącznie z kosztami utrzymania jego obecnej rodziny.

Należy też pamiętać, iż do alimentowania P. P. zobowiązany jest nie tylko pozwany, ale również matka powódki. Wprawdzie powódka nie potrafiła wskazać ile zarabia jej matka, to jednak Sąd w ramach doświadczenia życiowego, jak również w porównaniu z innym tego typu sprawami jest w stanie szacunkowo określić te koszty. Dochody matki powódki winny pozwalać na partycypowanie w kosztach utrzymania córki na zbliżonym poziomie co pozwany.

Kierując się wszystkimi wyżej podniesionymi motywami Sąd uznał, iż pozwany winien łożyć alimenty na rzecz powódki, jednakże w kwocie niższej niż kwota żądana przez stronę powodową. Jako taką Sąd przyjął kwotę po 600 zł miesięcznie, bowiem w ocenie Sądu stanowi górną granicę możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego, pozwala też, uwzględniając dodatkowo obowiązek alimentacyjny matki P. P. na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb powódki. Za datę początkową Sąd przyjął dzień 3 listopada 2016 r., albowiem nie znalazł podstaw do zasądzenia alimentów sprzed dnia wniesienia powództwa, co wymagało wykazania potrzeb, które nie zostały jeszcze pokryte, a są możliwe do pokrycia w chwili obecnej, bądź też ewentualnie zobowiązań, które powódka zaciągała na własne utrzymanie, a takie okoliczności nie zostały wykazane.

Biorąc pod uwagę powyższe, na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o., należało orzec jak w sentencji, oddalając powództwo w pozostałym zakresie. Rygor natychmiastowej wykonalności został wyrokowi nadany z urzędu na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. Sąd na podstawie art. 113 ust 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych obciążył pozwanego kosztami sądowymi, jednakże tylko połową kosztów, obliczoną od kwoty uwzględnionego powództwa, od uiszczenia której strona powodowa była zwolniona, biorąc pod uwagę fakt, iż było to kolejne postępowanie w przedmiocie alimentów na przestrzeni kilku miesięcy.

O kosztach procesu Sąd orzekł ma podstawie art. 100 kpc.