Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Pruszkowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 czerwca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Paczesna

Protokolant: Justyna Maciejak

Po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2015 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej W. K., reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego – matkę A. K.

przeciwko T. K.

o podwyższenie alimentów

I.  Podwyższa – poczynając od dnia 29 kwietnia 2015 r. – wysokość alimentów od pozwanego T. K. na rzecz córki – W. K. urodzonej dnia (...) w P. –zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) roku w sprawie o sygnaturze akt: IV C 306/08 z kwoty 350 (trzysta pięćdziesiąt) złotych do kwoty 400 (czterysta) złotych miesięcznie, płatne do rąk matki małoletniej powódki – A. K. do dnia 10-go każdego miesiąca z góry wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat,

II.  W pozostałej części powództwo oddala,

III.  Koszty postepowania pomiędzy stronami wzajemnie znosi,

IV.  Odstępuje od obciążania pozwanego kosztami sądowymi, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa,

V.  Wyrokowi w punkcie I-szym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2015 r. A. K. w imieniu małoletniej W. K. wniosła do tutejszego Sądu powództwo o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego T. K. na rzecz małoletniej W. K. wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) r. w sprawie IV C 306/08 z kwoty 350 zł miesięcznie do kwoty 600 zł miesięcznie płatnych do rąk matki A. K. do dnia 10 – go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat poczynając od 1 marca 2015 r. oraz zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania według norm przepisanych W uzasadnieniu pozwu podała, że ojciec dziecka nie dokłada się finansowo do potrzeb córki (k. 3).

Na rozprawie w dniu 29 czerwca 2015 r. przedstawicielka ustawowa popierała powództwo jak w pozwie i do chwili zamknięcia rozprawy wnosiła o podwyższenie alimentów do kwoty 600 zł (k. 24, nagranie 00:03:28 i k. 25, nagranie 00:19:25, płyta CD – k. 26). Pozwany uznał powództwo do kwoty 400 zł, w pozostałej części wnosił o oddalenie powództwa i w toku całego postępowania, aż do chwili zamknięcia rozprawy wnosił podtrzymywał swoje stanowisko (k. 24, nagranie 00:03:46 i k. 25, nagranie 00:21:12, płyta CD – k. 26).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ze związku małżeńskiego A. K. i T. K. pochodzi małoletnia W. K. urodzona dnia (...) w P..

Wyrokiem z dnia (...) r. w sprawie IV C 306/08 Sąd Okręgowy w Warszawie rozwiązał przez rozwód małżeństwo A. K. i T. K.. W wyroku tym m.in. zasądzono tytułem alimentów od T. K. na rzecz córki W. K. kwotę 350 zł miesięcznie. Orzeczenie uprawomocniło się w dniu(...) r.

Wyrokiem z dnia 24 marca 2011 r. Sąd Rejonowy w Pruszkowie w sprawie III RC 417/10 oddalił powództwo małoletniej W. K. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową – matkę A. K. o podwyższenie alimentów od T. K. z kwoty 350 zł do kwoty 500 zł miesięcznie. Orzeczenie uprawomocniło się dnia (...) r.

W dacie orzekania w poprzedniej sprawie o podwyższenie alimentów zarejestrowanej pod sygn. akt III RC 417/10 małoletnia W. K. miała ukończone 4 lata, uczęszcza do Publicznego Przedszkola w M., w którym odpłatność za pobyt dziecka wynosi około 280 zł miesięcznie, w tym koszt ubezpieczenia, Rady Rodziców i zestawu edukacyjnego. Uczęszczała na lekcje języka angielskiego, których koszt wynosi 30 zł miesięcznie.

Obecnie małoletnia W. K. ma ukończone 8 lat, uczęszcza do Szkoły Podstawowej. Mieszka razem z matką i przyrodnimi siostrami K. i K. w miejscowości U. w domu stanowiącym własność A. K.. Pozostaje pod bezpośrednią opieką matki. Dziewczynka jest ogólnie zdrowa. Koszty utrzymania dziecka wynoszą ok. 700 – 800 zł miesięcznie. Koszt wycieczki na przełomie maja i czerwca 2015 r. wyniósł 400 zł.

A. K. w dacie orzekania w poprzedniej sprawie o podwyższenie alimentów miała 42 lata, mieszkała z czwórką dzieci, konkubentem i kolegą syna D. w tym samym domu, w którym zamieszkiwała w dacie orzekania rozwodu. W dniu (...) urodziła czwarte dziecko. Była zatrudniona w spółce (...) W okresie od (...) r. do (...) r. przebywała na urlopie wychowawczym, następnie od dnia (...) r. przebywała na długotrwałym zwolnieniu lekarskim i w tym okresie otrzymywała zasiłek chorobowy w kwocie około 1.200 zł netto miesięcznie, a w chwili orzekania w sprawie o podwyższenie alimentów korzystała z urlopu macierzyńskiego i otrzymywała zasiłek macierzyński w kwocie około 1.200 zł netto. Pobierała rentę i zasiłek rodzinny, który przekraczał kwotę 400 zł miesięcznie. Poza małoletnią W. miała na utrzymaniu córkę K. z pierwszego małżeństwa oraz trzymiesięczne dziecko – córkę K. z nieformalnego związku. Była współwłaścicielką nieruchomości o pow. 1 ha stanowiącej łąki. Użytkowała samochód osobowy marki F. i spłacała (jeszcze przez rok) zaciągnięty na jego zakup kredyt w miesięcznych ratach po około 600 zł miesięcznie.

Obecnie A. K. ma 45 lat, mieszka z trójką dzieci: 19 letnią córką K. z pierwszego małżeństwa, która otrzymuje rentę, 8 – letnią W. i 4 letnią K. z obecnego związku. Utrzymuje się ze świadczeń otrzymywanych z Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w N. w wysokości 2.011 zł miesięcznie. Jej obecny partner jest zarejestrowany w Urzędzie Pracy. Poza małoletnią W. ma na utrzymaniu córkę K. z pierwszego małżeństwa oraz 4 – letnią K.. W dalszym ciągu jest współwłaścicielką nieruchomości o pow. 1 ha stanowiącej łąki. Leczy się na (...)i na (...). Spłaciła już kredyt na samochód.

T. K. w dacie orzekania w poprzedniej sprawie o podwyższenie alimentów miał 49 lat. W wyuczonym zawodzie nigdy nie pracował, posiadał doświadczenie zawodowe na stanowisku (...). Mieszkał z synem B. i matką w tym samym domu, w którym zamieszkiwali w dacie orzekania rozwodu. Nie pozostawał w stosunku pracy, od dnia (...) r. otrzymywał z opieki społecznej świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy w związku z opieką nad synem w kwocie 520 zł miesięcznie i jest objęty z tego tytułu ubezpieczeniem społecznym i zdrowotnym. W dalszym ciągu pobierał zasiłek pielęgnacyjny na syna w kwocie 153 zł miesięcznie oraz zasiłek rodzinny wraz z dodatkami w kwocie około 180 zł miesięcznie. Posiadał samochód osobowy marki A. z (...)r. Utrzymywał osobiste kontakty z córką w ten sposób, że odwiedzał ją w miejscu zamieszkania w pierwszy i trzeci czwartek miesiąca i spędza z nią dwie godziny. Obdarowywał ją wówczas drobnymi podarunkami typu słodyczce czy soki. Poza alimentami i w/w podarunkami nie uczestniczył w żaden inny sposób w jej utrzymaniu ani wychowaniu.

Obecnie T. K. ma 53 lata, z wykształcenia jest (...). W wyuczonym zawodzie nigdy nie pracował. Nie pozostawał w stosunku pracy, z tytułu opieki na synem pobiera świadczenia rodzinne. W dalszym ciągu mieszka z niepełnosprawnym, cierpiącym na autyzm 23 – letnim synem B. w tym samym domu, w którym zamieszkiwali w dacie orzekania w poprzedniej sprawie alimentacyjnej. Zmarła jego matka, która mieszkała razem z nim i jego synem. Nie pozostaje w stosunku pracy, od dnia (...) r. do (...) r. otrzymał z opieki społecznej świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy w związku z opieką nad synem w kwocie 6.800 zł miesięcznie i jest objęty z tego tytułu ubezpieczeniem społecznym i zdrowotnym. W w/w okresie pobierał zasiłek pielęgnacyjny na syna w kwocie 918 zł miesięcznie oraz zasiłek rodzinny wraz z dodatkami w kwocie 200 zł. Utrzymuje osobiste kontakty z córką w ten sposób, że odwiedza ją w miejscu zamieszkania. Kupuje dziecku drobne podarunki. Poza alimentami i w/w podarunkami nie uczestniczy w żaden inny sposób w jej utrzymaniu ani wychowaniu. Poza synem B. i córką W. nie ma innych osób na utrzymaniu.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: kopii wyroku rozwodowego (k. 7 – 7v), zaświadczenie o pobieraniu świadczeń z SOPS (k. 21), zaświadczenia o pobieraniu świadczeń rodzinnych z GOPS (k. 22), przesłuchanie przedstawicielki ustawowej powódki A. K. (k. 24, nagranie 00:08:38 – 00:12:58, płyta CD – k. 26), przesłuchanie pozwanego T. K. (k. 24, nagranie 00:12:58 – 00:19:25, płyta CD – k. 26).

Z akt o sygn. III RC 417/10: przekaz pocztowy (k. 13), zaświadczenie (k. 14), umowa (k. 150, zaświadczenie (k. 16), dowody wpłat (k. 17 – 21), oświadczenie (k. 22), decyzja (k. 38), odpis skrócony aktu małżeństwa (k. 5 akt IV C 306/08), odpis skrócony aktu urodzenia (k. 6 akt IV C 306/08), zaświadczenie (k. 7 akt IV C 306/08), decyzja i przekaz pocztowy (k. 8 akt IV C 306/08), rachunki (k. 11 - 21 akt IV C 306/08), zaświadczenie (k. 45 akt IV C 306/08), opinia (k. 65 akt IV C 306/08), opinia psychologiczna (k. 71 akt IV C 306/08), porozumienie (k. 187), orzeczenie (k. 194 akt IV C 306/08), wyrok (k. 237 akt IV C 306/08).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych do akt, powołanych wyżej i przesłuchania stron. Prawdziwość dokumentów i fakt ich sporządzenia – w zakresie, a jakim stanowiły podstawę ustalenia stanu faktycznego sprawy – nie budziły wątpliwości i korespondowały ze sobą, stąd zostały uznane przez Sąd za wiarygodne.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na wskazanych wyżej dowodach uznając je za spójny i nie budzący wątpliwości materiał dowodowy. Wiarygodność przywołanych dokumentów nie była kwestionowana przez strony, ponadto przedmiotowe dokumenty nie wzbudzały również wątpliwości Sądu co do rzetelności i wiarygodności zawartych w nich treści, mimo iż niektóre z dokumentów zostały złożone w kserokopiach.

Podnieść należy, że stan faktyczny w niniejszej sprawie nie był sporny, a strony nie kwestionowały wiarygodności i mocy dowodowej powyższych dowodów. Sporna była pomiędzy stronami jedynie sama kwota alimentów, albowiem pozwany podnosił, że nie stać go na alimenty wyższe aniżeli 400 zł miesięcznie na dziecko.

Określając koszty utrzymania dziecka Sąd miał na względzie zasady doświadczenia życiowego, które pozwalają na określenie kosztów codziennego życia i zaspokajania takich potrzeb jak wyżywienie, ubranie, środki czystości i kosmetyki, koszty wypoczynku oraz rozrywki.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 kro na obydwojgu rodzicach ciąży obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku, stosownie do przepisu 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia i wykształceniu.

Wskazać należy, iż obowiązek alimentacyjny jest jednym z podstawowych obowiązków ciążących na rodzicach względem ich małoletnich dzieci niezależnie od tego czy pozostają w związku małżeńskim. Towarzyszą temu nieodłącznie zmiany okoliczności, które kształtują zakres świadczeń alimentacyjnych. Z tego też powodu ustawodawca przewidział w art. 138 kro możliwość korygowania wysokości tychże świadczeń alimentacyjnych w przypadku zmiany stosunków. Zmiana stosunków może zatem prowadzić do podwyższenia alimentów wówczas, gdy po uprawomocnieniu się orzeczenia ustalającego wysokość alimentów zwiększeniu ulegną potrzeby uprawnionego albo zwiększą się możliwości zarobkowe lub majątkowe zobowiązanego.

Przechodząc do oceny zgłoszonego w rozpoznawanej sprawie żądania w pierwszej kolejności należy wskazać, iż wysokość alimentów od pozwanego T. K. na rzecz małoletniej W. K. została ustalona w wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) r. w sprawie IV C 306/08 na kwotę po 350 zł miesięcznie.

Wyrokiem z dnia 24 marca 2011 r. Sąd Rejonowy w Pruszkowie w sprawie III RC 417/10 oddalił powództwo małoletniej W. K. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową – matkę A. K. o podwyższenie alimentów od T. K. z kwoty 350 zł do kwoty 500 zł miesięcznie. Orzeczenie uprawomocniło się dnia (...) r.

W sprawie należało zatem ustalić, czy od daty pomiędzy uprawomocnieniem się ostatniego orzeczenia ustalającego obowiązek alimentacyjny, a złożeniem powództwa w niniejszej sprawie nastąpiła taka zmiana stosunków, która uzasadniałaby podwyższenie alimentów na rzecz małoletniego powoda.

W sprawie niniejszej pozwany na rozprawie w dniu 29 czerwca 2015 r. uznał powództwo co do kwoty 400 zł alimentów miesięcznie, wnosząc o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie (k. 24 i 25). Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki podniosła, iż niższa kwota byłaby również dla niej satysfakcjonująca, gdyby pozwany pomagał jej w opiece nad córką.

Wobec powyższego zaznaczyć należy, iż pomiędzy uprawomocnieniem się orzeczenia oddalającego powództwo o podwyższenie alimentów, a złożeniem powództwa w niniejszej sprawie upłynęły 4 lata.

Nie powinno zatem budzić żadnych wątpliwości, iż od 2011 r. potrzeby małoletniej powódki wzrosły. Nie tylko bowiem w tym okresie nastąpił ogólny wzrost kosztów utrzymania, związany chociażby ze wzrostem ogólnych kosztów, ale zwiększyły się także koszty utrzymania wynikające z tego, że im dziecko jest starsze, tym większe jego potrzeby. W 2011 r. W. K. miała ukończone 4 lata i uczęszczała do Publicznego Przedszkola w M., w którym odpłatność za pobyt dziecka wynosiła ok. 280 zł miesięcznie, w tym koszt ubezpieczenia, Rady Rodziców i zestawu edukacyjnego, obecnie zaś jest uczennicą Szkoły Podstawowej. Dodatkowo uczestniczyła w wycieczce szkolnej, której koszt wyniósł 400 zł. Jednak w okresie tym - poza wzrostem ogólnych kosztów utrzymania powódki - nie wystąpiły żadne zmiany wpływające na zakres jej usprawiedliwionych potrzeb. Nie pojawiły się oprócz tego żadne nowe wydatki, które nie były brane pod uwagę przy ustalaniu obowiązku alimentacyjnego T. K. w dotychczasowej wysokości. Wręcz przeciwnie: zauważyć należy, ze odpadł stały koszt przedszkola w kwocie ok. 280 zł miesięcznie. Przedstawicielka ustawowa powódki nie wykazała, ażeby koszty szkoły (nawet z wycieczkami) stanowiły kwotę ok. 280 zł miesięcznie.

Jednakże – biorąc pod uwagę okoliczność, ze powódka obecnie ma 8 lat (w miejsce 4-ech) - w ocenie Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę w okresie będącym przedmiotem zainteresowania nastąpiła taka zmiana stosunków, która uzasadnia podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej W. K.. Nie budzi żadnych wątpliwości Sądu teza, że potrzeby dziecka, których zaspokojenie jest obowiązkiem rodziców wraz z wiekiem zwiększają się, gdyż obejmują one już nie tylko potrzeby bytowe związane z wyżywieniem, zakupem odzieży i zapewnieniem odpowiednich warunków mieszkaniowych, ale także potrzeby kulturalne i wychowawcze, mające zapewnić prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy dziecka.

W ocenie Sądu w rzeczonym okresie usprawiedliwione potrzeby powódki uległy zwiększeniu, choć – nie w takim zakresie – w jakim wskazuje jej matka. Żądanie pozwu przedstawicielka ustawowa małoletniego uzasadniała zwiększonymi kosztami utrzymania dziecka. W rozpoznawanej sprawie, zdaniem Sądu należy stwierdzić, że strona powodowa – nie wykazała aż tak znaczącego zwiększenia się potrzeb córki, ażeby należało faktycznie podwyższać alimenty do kwoty aż 600 zł miesięcznie. W dacie ustalania alimentów w obecnej wysokości W. K. uczęszcza do Szkoły Podstawowej, obecnie ma 8 lat i jest uczennicą szkoły podstawowej. Oczywiście potrzeby dziecka, które faktycznie poszło do wyższej szkoły zapewne zwiększyły się. Jednak Sąd nie znalazł podstaw, aby te alimenty podwyższać o kwotę większą aniżeli 50 zł miesięcznie, gdyż nie znajduje to potwierdzenia w potrzebach dziecka ani w możliwościach zarobkowych pozwanego.

Sąd koszty utrzymania powoda oceniał zatem przez pryzmat zasad doświadczenia życiowego oraz przy uwzględnieniu możliwości zarobkowych i majątkowych osoby zobowiązanej do jej alimentacji. Te kryteria nie pozwoliły na przyjęcie, iż kwota wskazana przez matkę powódki odpowiada jej usprawiedliwionym potrzebom. W ocenie Sądu koszty utrzymania małoletniej W. K. kształtują się obecnie w granicach kwoty około 800 zł miesięcznie. Na kwotę składają się następujące wydatki: udział w kosztach utrzymania domu - 100 zł, wyżywienie 350 zł, odzież i obuwie 100 zł, środki czystości – 30 zł, szkoła – 150 zł, leki 20 zł, inne – 50 zł. I to, oczywiście tylko w pewnym zakresie, uzasadniało uwzględnienie powództwa.

Podnieść w tym miejscu należy, że sama przedstawicielka ustawowa powódki określiła koszty utrzymania małoletniej na 700 – 800 złotych. Sąd zważył, iż - porównaniu z poprzednim stanem faktycznym – „odpadły” koszty przedszkola. Przedstawicielka ustawowa powódki nie wykazała, ażeby koszty szkoły wynosiły kwotę 280 zł miesięcznie (porównywalnie z kosztami przedszkola).

W sprawie brak jest także, uzasadniającej podwyższenie alimentów w większym zakresie, zmiany w sytuacji przedstawicielki ustawowej małoletniej W. K.. A. K. bowiem obecnie osiąga wyższe dochody niż w dacie orzekania w poprzedniej sprawie alimentacyjnej, ale te dochody wzrosły nieznacznie. Jest ogólnie zdrowa, na utrzymaniu ma jeszcze 4- letnia córkę K. z obecnego związku. Zauważyć też należy, ze odpadł stały koszt przedszkola powódki w kwocie ok. 280 zł miesięcznie oraz spłata rat za samochód matki powódki w kwocie 600 zł miesięcznie. Zatem wydatki nie uległy zwiększeniu.

Trzeba także zawsze pamiętać, iż wysokość obowiązku alimentacyjnego zależy nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, ale także od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji.

Decydująca zatem dla ustalenia wysokości obowiązku alimentacyjnego T. K. w niniejszej sprawie stała się ocena jego możliwości zarobkowych i majątkowych, gdyż górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Przy czym przez ustawowe określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumie się nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

W sprawie zostało ustalone, iż T. K. nie pozostaje w stosunku pracy i nadal otrzymuje świadczenia z Ośrodka Pomocy (...) w B. średnio 1.319 zł netto miesięcznie, które nie są jedynym źródłem jego utrzymania. Mieszka sam w mieszkaniu z niepełnosprawnym, cierpiącym na (...)23 – letnim synem B. w tym samym domu, w którym zamieszkiwali w dacie orzekania w poprzedniej sprawie alimentacyjnej i nie ma innych osób na utrzymaniu. W okresie będącym przedmiotem zainteresowania jego dochody w postaci świadczeń z Środowiskowego Ośrodka Pomocy (...) wzrosły – przy czym również – podobnie jak u przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki – nieznacznie. Tylko zatem w takim zakresie zwiększenie się jego możliwości płatniczych mogło przełożyć się na zwiększenie wysokości jego obowiązku alimentacyjnego wobec córki, przy jednoczesnym pozostawieniu mu kwoty pozwalającej na pokrycie jego zwykłych potrzeb życiowych. W tym stanie rzeczy Sąd uznał, iż pozwany będzie w stanie wywiązywać się z obowiązku alimentacyjnego w podwyższonej kwocie.

Sąd uwzględnił powództwo tylko w części biorąc pod uwagę okoliczność, iż pozwany T. K. poza płaceniem alimentów uczestniczy w życiu i wychowaniu córki. Utrzymuje osobiste kontakty z dzieckiem, jak również kupuje jej drobne upominki.

Kierując się wszystkimi wyżej podniesionymi motywami Sąd doszedł do przekonania, iż w rozpoznawanej sprawie spełnione zostały przesłanki do podwyższenia wysokości obowiązku alimentacyjnego ciążącego na T. K.. Sąd uznał, iż pozwany winien łożyć na rzecz córki kwotę wyższą niż dotychczas, ale jednocześnie znacznie niższą niż domaga się strona powodowa. Jako taką Sąd przyjął kwotę 400 zł miesięcznie. Podwyższona kwota alimentów jest kwotą, która pozwala na zabezpieczenie, zważywszy także na dochody osiągane przez matkę powódki, usprawiedliwionych potrzeb W. K., mieści się jednocześnie w granicach zarobkowych i majątkowych możliwości pozwanego.

Strona powodowa wniosła o podwyższenie alimentów za okres od dnia 1 marca 2015 r. – a zatem za okres poprzedzający dzień wytoczenia powództwa. Zgodnie z poglądem reprezentowanym w orzecznictwie Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z dnia 14 czerwca 1974 r., o sygn. akt III CRN 122/74, które podziela Sąd Rejonowy w niniejszym składzie ,,dochodzenie alimentów za czas przeszły jest jedynie dopuszczalne wtedy, gdy pozostały jeszcze niezaspokojone potrzeby osoby uprawnionej lub nieuregulowane zobowiązania zaciągnięte u osoby trzeciej na pokrycie tych potrzeb”. Wobec jednak nie wykazania, iż potrzeby małoletniej nie zostały za ten okres zaspokojone oraz brak nieuregulowanych zobowiązań na pokrycie tych potrzeb, Sąd Rejonowy uznał powództwo o podwyższenia alimentów, za okres poprzedzający wytoczenie powództwa za niezasadne. Dlatego też, Sąd podwyższył alimenty z datą wytoczenia powództwa tj. od 29 kwietnia 2015 r.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd, na podstawie art. 138 kro, orzekł jak w sentencji, oddalając powództwo w pozostałym zakresie.

Rygor natychmiastowej wykonalności został nadany wyrokowi na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Z uwagi na częściowe tylko uwzględnienie powództwa Sąd - na postawie art. 100 k.p.c. – koszty postepowania pomiędzy stronami wzajemnie zniósł.

Na podstawię art. 113 ust. 4 uksc Sąd odstąpił od obciążania pozwanego kosztami sądowymi.

Z tych wszystkich względów Sad orzekł jak w sentencji wyroku.